Hoes
Veel - en terecht! - geprezen film van Joel en Ethan Coen uit 1996. De titel slaat op de landstreek Fargo, Noord-Dakota. Een dark comedy crime thriller.
Een autohandelaartje, Jerry Lundegaar, probeert zich uit zijn financiële nesten te werken door zijn vrouw te laten ontvoeren door twee criminelen. Zijn schoonvader, die hem heel kort houdt, moet het losgeld ophoesten, dat Jerry natuurlijk wil innen.
Maar alles loopt anders dan gepland. Een agent houdt de twee criminelen met hun ontvoerde dame aan, wordt achterdochtig, en wordt vermoord. Twee toevallige passanten worden in hun auto achtervolgd, verongelukken, en ook allebei doodgeschoten.
De criminelen zijn twee engerds, dat is wel duidelijk. De een is Steve Buscemi, de ander Peter Stormare.
Stormare en Buscemi, hun acteursnamen. Hier in een uiterst pijnlijke scene. Jenny Lundegaar rent hier verdwaasd rond, geboeid, en met een zak over haar hoofd. De engerd rechts barst in wreed lachen uit.
Aanhouding van de twee.
Maar de grootste engerd is wel de opdrachtgever, Jerry Lundegaar, die tot het einde volhoudt. De film eindigt met zijn arrestatie.
Ik geloof dat dit na de eerste moord is.
We beginnen te snappen wat dit voor heerschap is. De moorden worden snel en zonder veel omhaal gepleegd. Hij lijkt hersen- en gevoelloos.
Dit is het echtpaar Gunderson, zij (Marge) is politiechef, en hoogzwanger. In-gelukkig met elkaar, een schril contrast met de Lundegaars.
De film wordt ondanks alle gewelddadigheid nergens zwaar, wat een kunststuk is. De dialogen tussen de autochtonen zijn schitterend, en ook Marge en haar man zorgen voor de nodige lichtheid. Zie bijvoorbeeld de talloze eetscenes.
Ernstig gewond, probeert griezel 1 hier zijn schat te bewaren. Ook de schoonvader en de dochter zijn dan inmiddels vermoord. Jaja.
Marge is wonderbaarlijk pienter, en komt dan ook achter de waarheid.
Hier loopt ze af op een gruwelijke apotheose.
De ene crimineel staat hier de ander te verhakselen.
Zij begrijpt die criminelen niet, denkt ze hardop, terwijl ze de kille kikker naar de gevangenis rijdt.
Trailer.
Dit zijn de makers, Joel en Ethan Coen. Maakten ook O Brother where art thou.
De film ontving zeer veel prijzen. Het verhaal is geschreven door de gebroeders Coen, maar zo, dat het een soort mix is van verschillende zaken.
Tja. De vraag is dan nog, wat het verschil met fictie is.
Wel vond ik het als verhaal zéér aanvaardbaar, lees: aannemelijk. Dat heeft dan misschien toch met het realiteitsgehalte te maken?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten