Poster
Werner Herzog boeit mij als regisseur. Vooral sinds Grizzly Man, de documentaire die hij in 2005 maakte over berenliefhebber Timothy Treadwell. Treadwell werd daar aan het eind samen met zijn vriendin opgegeten door een beer.
Fitzgeraldo vond ik maar raar, met die boot die over een heuvel gesleept moest worden. Daarentegen genoot ik weer van zijn documentaire Cave of forgotten dreams, zie mijn blog daarover.
My son, my son what have ye done viel mij weer wat tegen. Het gaat over een vreemde jonge man, die veranderd is na een kajak-vakantie met zijn vrienden. Al zijn vrienden komen daarbij om, alleen hij, Brad McCullam, overleeft. God heeft hem gewaarschuwd niet te gaan kajakken, omdat de rivier te gevaarlijk is. Van dan af verandert hij steeds meer. Zijn vriendin, Ingrid, vertelt die aan detective Havenhurst.
Ingrid en Brad. Brad vertolkt door Michael Shannon.
Nog een andere getuige duikt op: de regisseur Lee Meyers, met wie Ingrid en Brad samen met een groep het Griekse drama Elektra aan het repeteren waren.
Scene uit het Griekse drama; een parallel met het filmverhaal.
We weten al, dat Brad zijn eigen moeder vermoord heeft, met een zwaard. Hetzelfde zwaard als waarmee hij in het toneelstuk op moest treden. (Hij heeft dit gekregen van zijn oom, die een struisvogelfarm heeft.) We krijgen een terugblik in het leven van moeder, zoon en aanstaande schoondochter. De moeder blijkt een vreselijke vrouw te zijn, van wie de zoon nooit los is kunnen komen. Ingrid wil graag met hem trouwen, dus dat gaat niet, met een man met zo'n sterke moederbinding.
Een enge moeder-zoonverhouding.
Dit is wel lollig: die vreemde moeder serveert het griezeligste toetje dat je je maar denken kunt. Zoon weigert eerst, maar dat is geen optie.
De actrice Grace Zabriskie als de moeder Mrs. Cullam.
Het verhaal is wat erg voorspelbaar, zo met dat Griekse drama als parallel. Een 'verrassing' is nog, dat de twee hostages twee flamingo's blijken te zijn.
Twee 'gijzelaars'
Het past helemaal bij de rare taal die Brad uitslaat. Wij zeggen tegenwoordig van zo iemand dat het een 'verwarde man' is. In de film is dit een van de mooiste dingen: de verwarde taal is pure poëzie.
Het tobberige, in dat opzicht prachtige gezicht van Brad McCullam (Michael Shannon).
Er zijn ook overigens af en toe schitterende beelden, zie hieronder bijvoorbeeld die van de struisvogels en van het landschap.
De moedermoordenaar komt naar buiten en geeft zich over.
Het maken van de film kende een lange voorgeschiedenis. Herzog was er al een tijd mee bezig voordat hij het af kon ronden. Hij gebruikte het waar gebeurde verhaal van de moordenaar Mark Yavorski, die de hoofdrol had in Sophocles' Elektra. Hetzelfde dus als Brad McCullam. Wat verdere verhaallijn betreft heeft Herzog het origineel losgelaten. Mogelijk zijn de dialogen wel authentiek. De productie lag stil, totdat David Lynch die op zich wilde nemen. De plaats van opname is vlak bij die van de moord door Yavorski, in San Diego.
Er zitten enkele beelden in die raadselachtig blijven: het lange staren in de camera van de moeder, de beelden van de struisvogels, een Chinese markt en Calgory; tenslotte nog het gooien met havermout.
Chloë Sevigny als Ingrid (in het Griekse drama is zij de moeder) en Willem Dafoe als detective
Trailer
Ik denk dat ik de film nog eens een tweede keer moet bekijken, om achter bepaalde bijzonderheden te komen. Herzog wilde dat het verhaal voorspelbaar was. Wat wilde hij dan nog meer zeggen? Misschien kom ik op een en ander nog terug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten