Filmposter
Paweł Aleksander Pawlikowski,
regisseur; geboren 15 september 1957)
Pawlikowski heeft in deze film de liefdesrelatie van zijn ouders verbeeld. Zie hiervoor de review in de NEW YORKER.Ik vond de film mooi, maar mij raakte hij niet heel diep. Het verhaal ging over de liefde tussen een zangeres/danseres, en een dirigent. De dirigent is al wat ouder. Bij de auditie merkt hij meteen op dat zij iets bijzonders heeft. Ze worden innig verliefd, en zij ontwikkelt zich verder in de kunsten.
Dit is een foto uit veel later jaren, zij zingt dan al jazzy.
Zij en hij beginnen met heel traditionele volksmuziek, en evolueren in de loop der jaren. De eerste verandering is dat ze Stalin moeten vereren in hun voorstellingen.
Die folkloristische voorstellingen (vóór Stalin!) zijn best leuk.
Ze willen allebei weg vanachter het IJzeren Gordijn. Ze spreken af dat met elkaar te doen, maar zij komt niet opdagen.
De film maakt steeds sprongen in de tijd: zij komt na een aantal jaren toch naar Parijs, ze zetten hun liefde voort.
Maar de periodes dat ze elkaar niet zien maken ook, dat ze elk een huwelijk aangaan met een ander. En als ze weer een poosje samenleven gaat dat toch niet goed.
Hier is hij aan het werk als dirigent.
De film verdient de naam Cold War, omdat de liefde van Zula en Viktor geheel en al getekend wordt door de Koude Oorlog. Het brengt diverse malen in hun leven scheiding met zich mee, en natuurlijk staan ze onder de druk van de verfoeide Sovjet-ideologie. Viktor belandt uiteindelijk in een werkkamp, waar ze zijn hand verminken! Einde van zijn carrière als pianist! Zula houdt het leven niet vol en wordt alcoholiste. Geen wonder dat ze besluiten samen een einde aan hun leven te maken.
Poolse poster.
Slot van de film. Hier wachten ze op de uitwerking van de pillen. 'Zullen we naar de andere kant gaan? Daar is het uitzicht mooier.' De camera laat het landschap zien waar zij net uit vertrokken zijn. Einde film.
Er zaten prachtige beelden in de film; hierboven zien we bij voorbeeld een afbeelding van een oude kerk. Met dit en dergelijke beelden begint en eindigt de film.
De verwaarloosde kerk is uiteindelijk de plek waar Viktor en Zula de pillen nemen,
Bovenstaande foto uit de kerk is van Łukasz Bąk
Trailer. Het is nog wel leuk om op te merken dat haar auditie-liedje ('Oi-jo-joi') steeds terugkeert in andere gedaanten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten