Senia-bespreking van het boek Wilhelmina, van Gerard Aalders.
Onder en boven: ons onderwerp van gesprek
Met hier een deel van haar stamboom.
Alhoewel.... Er gaan geruchten dat haar vader Koning Willem III haar vader niet was. Haar biologische vader zou de heer rechts op de foto zijn. Hij was de adjudant van de koning, Sebastiaan Mattheus Sigismund de Ranitz. Beide foto's zijn van rond 1900.
Wij Senia-leden zijn allemaal opgevoed in een tijd, dat de bevolking eerbied en respect werd bijgebracht voor het Koninklijk Huis. Twijfelen aan hun gezag en superioriteit deed je niet.
Het lied dat Wim nog uit het hoofd kent, spreekt hiervan: Wilhelmina werd gezien als de moeder van het volk. Wim zong het als kind, bij de abdicatie van Wilhelmina in 1948:
Loflied op Wilhelmina.
Van oost tot west, van noord tot zuid,
Zijt Gij de hoogvereerde!
Omdat Gij 50 jaren lang
ons moederlijk regeerde.
Zingt, kind'ren van dit groot gezin
Dankt juichend onze koningin
Onze ko - o - ning - in!!
Ikzelf ben groot geworden met roodwitblauwe rokjes van crepepapier, een roodwitblauw-versierde fiets en aan Hare Majesteit toegewijd zaklopen op Koninginnedag (toen wel Juliana):
De eerbied voor Oranje zat er dus al vroeg in, eigenlijk bij iedereen - al liep ook weer niet iedereen met die gerimpelde crepepapieren stroken op zijn rokje, En jaarlijks (maandelijks?) wordt die eerbied er nog eens ingestampt met de musical Soldaat van Oranje... Een sprookje dat we allemaal nog heel graag geloven, en vooral: nog mooi vinden ook!
Een scene uit Soldaat van Oranje. Wilhelmina weer terug in het land.
Onze reacties op het boek liepen wat uiteen: H. vond van auteur Aalders: 'Hij haat haar!' De andere H. zei: 'Hij kan nou ook niks goeds over Wilhelmina zeggen. Hij zou toch bij voorbeeld haar schoenen nog leuk kunnen vinden!'
Op de een of andere manier moest ik bij 'de schoenen van Wilhelmina' denken aan de schoenen van deze dame!
Nog weer een andere H. vond, dat Wilhelmina een product van haar opvoeding was, enigst kind... A. daarentegen vond 'het allemaal maar likken-likken', daar voelde ze niks voor.
Geen likken-likken meer.
Ton verbaasde zich erover, dat Senia geen vragen had over de financiën van het koninklijk huis. .En ik? Ik was van gematigd koningsgezind overgestapt naar republikeins, zozeer had het boek me beïnvloed. Of het nu tijd werd voor een revolutie, zoals ik in mijn vuur riep, weet ik nu, twee dagen later niet meer.
Ik geloof wel, dat alle eerbied, opzien-naar, onderdanigheid, grootsheid, duurdoenerij als vanzelfsprekend privilege.... dat dat verleden tijd is, en ook verleden tijd moet zijn. Misschien was mijn gebetenheid op Wilhelmina ook wel deels een reactie op die overdreven aanbidding van weleer.
Aalders zuigt trouwens niets uit de duim, en er zijn feiten bekend over Wilhelmina die niet door de beugel kunnen. Bij voorbeeld dat ze de politiek en politieke partijen af wilde schaffen na WO-II. Ook vond ik het verhaal van Henriëtte Boas, op pagina 204 van het boek van Aalders vermeld, pijnlijk: Boas vertelde hare Majesteit in Engeland dat het niet goed ging met de Joden. 'Dat heb ik u niet gevraagd,' zei Wilhelmina, stond op en ging ergens anders zitten.
G. wist te vertellen dat er onlangs nog iemand in de publiciteit had gebracht, dat Wilhelmina te weinig voor de Joden had gedaan. wat onderstreept wat Aalders zegt.
Nanda van der Zee is dezelfde opvatting toegedaan, zie haar boek Om erger te voorkomen.
Boek 1997, Nanda van der Zee. .
Nanda van der Zee, historica, 1951-2014.
Sla de mof op zijn kop... Dat is een mooie uitspraak geweest van de gevluchte koningin. Ik kan me voorstellen dat de mensen in Nederland, die niks hadden, geen radio, geen tv., niks... blij waren met die paar uitzendingen van Radio Oranje, en zich door dergelijke woorden geïnspireerd voelden. Ze mag dan tekort geschoten zijn tegenover de Joden, of als vorstin, en in nog veel meer: zonder betekenis waren HM''s woorden ook weer niet.
De jaren van Bernards populariteit begonnen met Wilhelmina, in de Tweede Wereldoorlog, in Londen.
Bepaald irritant was de verhouding Wilhelmina-Bernhard, omdat zij hem vér naar voren duwde. Hem werd bij de bevrijding een heldenrol toebedeeld die hem helemaal niet toekwam.
Bernhard met Lagonda; er gaat een roddel dat Bernhard hem bij de bevrijding onrechtmatig zou hebben verkregen. (Informatie uit Juliana, van Jolanda Withuis).
Hiervan kennen we Wilhelmina dan ook nog: boven en onder
Die vos om haar hals...
1929: Emma, Juliana, Hendrik, Wilhelmina
Wilhelmina-munt.
In december 2019 verscheen dit boek over Francois van 't Sant. Een man die niet erg werd vertrouwd, vanwege zijn rol voor de inlichtingendiensten. Het werd mij niet één-twee drie duidelijk of zijn rol nu werkelijk verdacht was of niet.
Tot slot nog over het woord bigotte: het woord betekent kwezel, en nog enkele nuances: 1) Begijn 2) Begijntje 3) Devoot 4) Dibbe 5) Femel 6) Femelaar 7) Huilebalk 8) Kneut 9) Overdreven vrome vrouw 10) Overdreven vroom meisje 11) Overdreven vroom mens 12) Overdreven vroom persoon 13) Pilaarbijter 14) Schijnheilige 15) Schijnvrome 16) Suffer 17) Sufferd 18) Sukkel 19) Sul 20) Teut 21) Uilskuiken.
Zo kan ie wel weer.
Hier ben ik het wel mee eens.
Deze plaatjes onder en boven zijn alleen voor insiders.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten