Studiebol: Opening Night, John Cassavetes, 1977.

Onder en boven: filmposters.

Eerlijk gezegd had ik geen idee waar ik met deze film aan begon; ik had nog een film op mijn recorder staan, die aan het einde van het Zomergast-interview kwam met Ivo van Hove. Ik vond nergens een titel.

Ik heb ook niet terug kunnen vinden wat de beroemde regisseur Van Hove gezegd heeft over zijn keuze. Wel vond ik op internet, dat hij zelf dit gegeven verwerkt heeft in een toneelstuk met Toneelgroep Amsterdam. Dat was in 2006, met Elsie de Brauw in de hoofdrol.

Maar goed: de film....

Gena Rowlands speelt de actrice Myrtle Gordon. Gena was getrouwd met John Cassavetes (de regisseur), die inmiddels is overleden.

Aanvankelijk weet je niet goed wat je ervan moet denken. Je kijkt op een toneel, je kijkt achter de coulissen, en je kijkt in het dagelijks leven van de hoofdpersoon, Myrtle Gordon. Zij is een beroemd actrice, en in het begin van de film raakt die geconfronteerd met een fan die voor haar ogen wordt doodgereden. Soms lijken de scenes door elkaar te lopen.

Myrtle raakt na het ongeval helemaal in de bonen.

Nu is het al een wat wonderlijke figuur: de mensen om haar heen, de regisseur, de producer, de schrijfster van het stuk De Tweede Vrouw - zij allemaal 'moeten' - zo lijkt het wel, de actrice voortdurend bevestigen in hun liefde voor haar. Er wordt wat af gekust en liefdes verklaard. Dat dat 'raar' is bevestigt de regisseur wel, die inmiddels een andere partner heeft. Ze heeft liefde nodig, en die krijgt ze.

Myrtle kan het ongeluk van het meisje Nancy niet vergeten, erger nog: ze verbeeldt zich haar te zien. Daarnaast speelt de problematiek van het stuk De Tweede Vrouw, ouder worden. Daar heeft Myrtle duidelijk problemen mee, maar dat wil of kan ze niet erkennen. Ze drinkt ontzettend veel, rookt, en verzet zich tegen haar rol van oudere vrouw.

Toneeldecor waarop gerepeteerd wordt. En ten slotte uitgevoerd.

We zien - en dat is even schrikken - dat ze het meisje Nancy ziet, en doodslaat. In werkelijkheid slaat en gooit en mept ze in de lucht, maar dat weet zij niet.

LAURA JOHNSON jaagt Myrtle schrik aan als Nancy.

Voor de laatste voorstelling komt ze dan niet opdagen. De zaal vol publiek wordt onrustig, het duurt en het duurt maar.

Ten slotte daagt ze op, maar oh jee ...... zo dronken als een tempelier. Met kunst en vliegwerk wordt ze overeind gehouden. En dan gebeurt het wonder: al improviserend speelt ze de sterren van de hemel, beter, mooier dan ooit.

Gena Rowlands speelt fantastisch! En hier juist omdat Myrtle zo'n gecompliceerde, eigenaardige vrouw is.

Dit is haar apartement.

Gena Rowlands als zichzelf, 1967.

John Cassvetes, 1957.

Hier de ster met een paar van haar tegenspelers. Je komt er niet precies achter wat voor rol die allemaal in haar leven hebben gespeeld. De regisseur links is Ben Gazzara.

Cassavetes maakte een beklemmend psychologisch portret van een actrice die moeite heeft om feit en fictie te scheiden. Ik geloof dat ik dit citaat van de VPRO-site heb geplukt.

Gena Rowlands kreeg de Zilveren Beer van het filmfestival van Berlijn. Ben Gazzara is te zien in de rol van aalgladde regisseur. Opening Night is de favoriete Cassavetes-film van Pedro Almodóvar. De film werd nooit in Nederland uitgebracht.