Wilhelmina, mythe, fictie en werkelijkheid, Gerard Aalders, 2018.

"Maar haar biografen zijn het er ook unaniem over eens dat Wilhelmina allerminst democratisch of parlementair gezind was. Met haar ministers lag ze vrijwel permanent in de clinch. Na haar zoveelste uitbarsting van razernij vroegen ministers zich af:  'Is Hare Majesteit wel helemaal normaal?'"

Boekomslag

"Voor haar dood heeft ze veel documenten vernietigd die haar positieve imago (waarvan ze zich zeer bewust was) konden aantasten. Een kritische blik op haar leven en werken, zoals u in dit boek aantreft, geven een totaal ander beeld van de oude koningin."

Gerard Aalders; verklaard Republikein. Schreef verder o.m. een boek over de Lockheed-affaire. 

Geboren 1940; onderzoeker bij het NIOD geweest. 

Logo Republikeins Genootschap

"Historicus, schrijver en publicist Gerard Aalders is dit weekend door het Republikeins Genootschap (RG) uitgeroepen tot republikein van het jaar 2018. CDA-leider Sybrand Buma kreeg de titel ‘Schoothondje van het Jaar’ vanwege zijn eerdere plannen om scholieren voor de les het Wilhelmus te laten zingen."

 

Koningin Wilhelmina bezoekt in Londen de puinhopen van de gebombardeerde Nederlandse kerk (RVD, 1941)

Koningin Wilhelmina spreekt tot het volk via Radio Oranje.

Volgens critici doet Aalders tekort aan de inspirerende rol van de vorstin. Met haar radiotoespraken vanuit Londen betekende ze veel voor haar onderdrukte volk. „Deze meneer weet kennelijk niet hoe er in die tijd over werd gedacht”, stelt Engelandvaarder R. Hemmes (94), die Aalders boek „een ongehoorde schande” noemt.

Aalders citeert de Amerikaanse president Franklin Delano Roosevelt, die Wilhelmina omschreef als „een bigotte, onzuiver redenerende, onmogelijk veeleisende, intens egocentrische oude dame.” Haar woede-uitbarstingen zouden te wijten zijn aan het regelmatig gebruik van pervitine.

Theodore Roosevelt bezocht Wilhelmina op 't Loo, in 1910. Hij zei van Wilhelmina (van wie hij hoge verwachtingen qua schoonheid had): "Eigenlijk was ze buitensporig onaantrekkelijk en nietszeggend en zowel uitgesproken zelfingenomen als slechtgehumeurd." 

Eenzaam maar niet alleen – De memoires van Wilhelmina (Historiek)

Historici als Fasseur en Lou de Jong gebruikten dit boek nogal eens als informatiebron. Maar het was van de hand van Wilhelmina zelf, en achteraf, ná de oorlog geschreven. Aalders schrijft over de grote rol die haar wordt toegekend:

"Wilhelmina werd niet serieus genomen door de leiders van de Geallieerden en was onkundig als leider van het verzet in bezet-Nederland, aldus Aalders. Dat de meeste Nederlanders desondanks een positief beeld hebben van de vorstin is volgens de onderzoeker omdat Wilhelmina voor haar dood veel documenten die haar oorlogs-imago aantastten, vernietigd heeft."

HMS Hereward. Bron: HISTORIEK NET.

De torpedobootjager die Wilhelmina mét Van 't Sant meenam naar Engeland lag 'toevallig'  klaar. 

Vertrek van Wilhelmina 13-05-1940. Haags Gemeentearchief. De mythe rond Wilhelmina. 

Fiscale privileges: Vorstelijk toiletpapier; Illustratie: Joep.

Aalders wijdt ook een flink stuk van zijn boek aan de financiën van Wilhelmina en het gehele koninklijke huis.

Ik vond daarover ook weer interessante stukjes op internet: Zie vooral: DE REPUBLIKEIN.

Ik citeer: 

'De behandeling van de meest prestigieuze klant van het belastingadviesbureau, dat sinds 1939 de aangiftes van de leden van het Koninklijk Huis zou hebben verzorgd, ging binnen Meijburg decennialang met extreme geheimhouding gepaard. ‘De medewerker die de aangifte van het Koninklijk Huis uitvoerde, beschikte over een aparte kamer met een eigen kluis’, verklapte een voormalige manager aan De Telegraaf. ‘Voordat hij naar de wc ging of koffie wilde halen, moest hij eerst alle papieren in de kluis leggen en vervolgens ook zijn kamer op slot doen.’"'

Volgens De Republikein is dit een op naam geregistreerd aandeel van Wilhelmina bij de Nederlandsche Handelsmaatschappij (NHM), de voorloper van ABN. Ik kan haar naam niet lezen. Haar handtekening (zie hierna) herken ik ook niet.

De Kosten van het Koningshuis: het volledige rapport

Published on 08/11/201812/11/2018 in Artikelen

Op pinterest; verder vond ik geen karikaturen

Portret van Wilhelmina met haar man prins Hendrik, een paar maanden na hun huwelijk.

Toenmalig prinses Juliana, met rechts op de foto Wilhelm II in 1938.

Wilhelmina heeft Wilhelm II nooit willen ontmoeten. Besteedde ze dat contact dan uit aan haar dochter?  

François van 't Sant op St James's Street, Londen, vlak bij St. James's Palace, juni 1946

Bij de Duitse inval in 1940 vluchtte hij met Wilhelmina naar Londen, waar hij haar particulier secretaris werd en de leiding kreeg over de Nederlandse geheime dienst. Later werd hij van

verraad beschuldigd. Na de oorlog bleef hij teleurgesteld achter in Londen. Hij behield echter het vertrouwen van het hof: in de jaren vijftig adviseerde hij zowel koningin Juliana als prins

Bernhard tijdens de geruchtmakende Greet Hofmansaffaire.

De autobiografie van Erik Hazelhoff Roelfzema; verschenen in 1970. De man is nu al jaren een succes als hoofdpersoon in de musical Soldaat van Oranje. 

Hazelhoff zou tegen C.J. Warners, adviseur van het ministerie van oorlog, o.m. geklaagd over prins Bernard: 

"De prins belooft altijd alles, maar doet nooit iets." Aalders, p. 248.

Aalders gebruikt dit boek als bron voor het werk van de inlichtingendienst. 

Englandspiel: 
Om vanuit Nederland informatie door te spelen naar Engeland werd eind 1941 een begin gemaakt met het droppen van agenten in Nederland. De eerste twee agenten werden al snel opgepakt en door de Duitsers gedwongen om het spel mee te spelen. Een van deze agenten, Huub Lauwers, liet in zijn berichten doorschemeren dat hij in Duitse handen was gevallen, maar dat werd in Londen niet begrepen. De Britse geheime dienst ging door met het sturen van Nederlandse agenten, die allen direct na hun landing werden gearresteerd. De Duitsers zelf maakten in 1944 een eind aan dit England-spiel. In totaal namen ze 59 agenten gevangen, van wie er 54 om het leven kwamen.

Kluiters stelt Wilhelmina en Bernard beiden medeverantwoordelijk voor het debacle van het Englandspiel. 

Maar:

In 2015 verscheen dit boek van de historicus Max Hastings: 

Hastings gelooft niet, dat er met opzet mensen geslachtofferd zijn bij het zgn Englandspiel. 

Ik citeer hem: 

"Het is een duidelijk patroon. Tijdens een oorlog blijkt dat er veel stomme mensen op posities zitten waar zij eigenlijk niet mogen zitten. Ik geloof dat het grootste deel van de geschiedenis wordt bepaald door de mess-up theorie, gestuntel. Veel eerder dan door de samenzweringstheorie."

Uitzending Nieuwsuur, 19 april 2018. Met tegenspraak van Ad van Liempt en Jan Bank, beiden ook historici.