Interstellar, Christopher Nolan, 2014.

Filmposter

Interstellar is een Amerikaanse sciencefictionfilm uit 2014, geregisseerd door Christopher Nolan. Het verhaal is voornamelijk gebaseerd op de wetenschappelijke theorieën van de gerenommeerde theoretische natuurkundige Kip Thorne.
Het script is van Christopher en Jonathan Nolan. 

Christhopher Nolan, regisseur en scenarioschrijver.

Christopher's broer Jonathan, scenarioschrijver. 

Kort gezegd gaat de film over de zoektocht naar een nieuwe planeet voor de mensheid om op te wonen, aangezien de aarde uitgeput is. Ze moeten sneller dan de tijd kunnen reizen, en doen dat via een wormgat. Centraal staat de relatie tussen vader Cooper en dochter Murphy. Zij wil niet dat hij weggaat, hij móet - maar zijn verouderingsproces gaat veel langzamer dan dat van haar. 

Het hele natuurkundige gedeelte is behoorlijk lastig, maar ook wel weer leuk. De schrijvers van het script hebben zich gebnaseerd op de theorieën van Kip Thorne. 

Kip Thorne, geboren 1940.

Ik citeer Wikipedia: 

Thorne heeft veel bijgedragen aan de theorieën van zwarte gaten, zwaartekracht en de structuur en het begin van het heelal. Ook aan de kwantummechanica heeft hij belangrijk bijgedragen. Door zijn onderzoek van de theorie van wormgaten denkt Thorne dat in principe tijdreizen mogelijk is. Toen Carl Sagan hem vroeg om een methode te bedenken om sneller dan het licht te reizen voor diens boek Contact, kwam Thorne met het idee om via een wormgat te reizen. Hij was een vriend van Stephen Hawking die begin 2018 overleed.

Afbeelding van een wormgat. 

Citaat Wikipedia: 

Een wormgat, ook bekend als een Einstein-Rosen brug, is een hypothetische mogelijkheid om binnen de ruimtetijd sneller dan het licht te reizen. In de normale ruimte kan men tussen twee punten niet sneller reizen dan het licht, maar volgens de theorie van een wormgat bestaat er een "korte weg" in het universum. Langs deze korte weg is het dan mogelijk om sneller naar een ander punt in de ruimte te reizen dan wanneer je zou "omreizen" over de normale weg, ook al zou je dat doen met de snelheid van het licht.

In het ruimteschip.

Het reizen door het heelal, op zoek naar een nieuwe, leefbare planeet, geeft mooie beelden. Een deel van de opnames in IJsland vond plaats in de Svínafellsjökull-gletsjer. Een ander deel in Alberta, Canada, en in Los Angeles.

Svínafellsjökull-gletsjer, IJsland.

Het mooiste stukje uit de film vond ik, toen Cooper terecht kwam in een tesseract. 

Tesseract: 4-dimensionaal object, hyperkubus. 

Zo ontdekt hij dat hij kan communiceren met zijn dochter, Murphy.

 

Zo ziet dat er ongeveer in de film uit. 

Dit is echt goed gevonden, én goed vormgegeven. We herinneren ons haar gepraat over 'geesten' en 'zwaartekracht' - nu zien we dat die geest haar eigen vader is. Hij communiceert vanuit de toekomst,  Via morse code communiceren ze - de secondewijzer op het horloge tikt heen en weer, geeft zo kort-lang, oftewel 0 en 1 aan. Met alle gegevens die hij inmiddels heeft verzameld en nu doorseint, kan zijn dochter Murphy de wereld redden. Het probleem rond zwaartekracht kan ze oplossen en het gigantische ruimteschip dat werd gebouwd kan buiten de atmosfeer van de Aarde worden gestuwd. 

Het menselijke verhaal wordt ook netjes afgerond: Cooper komt bij in een ziekenhuis in het ruimtestation, 'Cooper Station' genaamd, rond Saturnus (een soort O'Neill cilinder) waarheen de mensheid zich heeft verplaatst, in afwachting van een doorreis naar een geschikte exoplaneet.

Zo zit de vader naar zijn dochter te kijken, door de spleetjes van de boeken.

Dit gedicht van Dylan Thomas speelt een rol in de film. Altijd mooi. 

Het huis van vader en dochter Cooper wordt in de toekomst een museum, waarin alles blijft staan zoals het vroeger was. Het was er mogelijk minder schoon, zegt pa Cooper. 

Trailer. 

In de hoofdrollen van de film zien we Matthew McConaughey, Anne Hathawa en Jessica Chastain. De muziek is van Hans Zimmer.

Stephen Spielberg stond mede aan de wieg van deze film.