Poster
Een erg leuk concert in het Orgelpark, Gerard Brandtstraat, Amsterdam. Oldenhuis werkte voor dit concert samen met Dorien Schouten, die het orgel bespeelde.
Dirigent Fokko Oldenhuis
Organiste Dorien Schouten
Het Orgelpark geeft in de zaal al zo'n vijf orgels te zien, die helemaal rondom het publiek staan. Dit was niet de eerste keer dat we hier een concert meemaakten. Wel de tweede keer dat we hier waren op een zondagmiddag, wat voor ons een leuk tijdstip is. We wandelden dit keer van Purmerend naar Metrostation Noord, verder gingen we per openbaar vervoer.
Een indruk van de zaal.
Vooraf aten we een bagel bij Beans en Bagels, op de hoek tegenover de Gerard Brandtstraat. Ik zei 'bagel' op z'n Hollands, maar dat moet je natuurlijk niet doen in het internationale Amsterdam. De veredelde, niet-zoete donut smaakte lekker, en we konden er de middag op verder.
Bagel
Frieda Gustavs
Het was een goed koor, we hebben erg genoten. De enige koor dat ik een iets mindere kwaliteit hoorde, was bij de inzet van het stuk Infinitus, van de jonge componiste Mathilde Wantenaar. Dat stuk begint op een langgerekte mmm, geneurie dus... En ik weet uit eigen ervaring dat dat soms lastig inzetten is. Dat kon ik horen.
Mathilde Wantenaar, foto Trouw. Zij was bij de repetitie aanwezig van haar stuk Infinitus. 'Het moet zachter,' verklaarde ze een paar keer. Ik vond het een prachtige compositie.
Ik heb nu al twee jonge componistes genoemd, er was er nog een, Bec Plexus. Het was het doel van Fokko Oldenhuis om jonge componisten het woord te geven. De stukken in dit concert hadden allemaal het thema Requiem. Wat mij betreft was het stuk van Wantenaar het mooist, omdat het zo verstild was. De mmmm ging langzaam over in het woord 'mors'.
Er waren meer prachtige stukken, wat mij betreft sprong het stuk Eternal rest uit 2002 van de componist James Whitbourn eruit. Het was het minst moderne, en Whitbourn componeerde het voor de begrafenis van the Queen Mother, koningin Elizabeth Bowes-Lyon. Ontroerend mooi!
Eternal Rest, James Whitbourn. Bij de tweede keer luisteren vond ik het misschien toch wat pompeus.
Ik moet een speciale melding maken van het stuk Exsultate Jubilate, van Karl Jenkins. Dit werd aan het begin uitgevoerd, volkomen serieus... en kwam terug als toegift. De koorleden stonden te wippen als ingedrukte pianotoetsen, en één van de tenoren sprong op het laatst naar voren in een lekkere dans, en maande het publiek aan om mee te klappen.... Het was een heel fris en vrolijk einde aan dit concert van jonge mensen... En een mooi contrast met al die stukken uit de dodenmis...
Ik las in het programmaboekje dat de dirigent met de mij wel bekende Hans Noyens samen in 2010 een boekje schreef onder de titel Doen en laten, repetitietechniek voor koordirigenten. - Leuk!
Buitenkant Orgelpark
Vondelpark.
We hadden zo een erg leuke dag.En oh ja: bij het wachten tussen bagel en concert bezochten we nog even het aanpalende Vondelpark. Wat een gezellige boel daar: fietsers, wandelaars, zonaanbidders, bankzitters, een herrieconcert in voorbereiding - maar dat mag in de zomer - en overal zon, zon en nog eens zon.
Ook zeer leuk, ja!
Programma Vision:
Karl Jenkins (1944)
- Exultate, Jubilate
Peteris Vasks (1946)
- Mate Saule
Mathilde Wantenaar (1993)
- Infinitus
Thierry Escaich (1965)
- Uit Trois poèms: Eaux natales
Bec Plexus (1993)
- To part
Hysteria
Grief
Fear
Anger
Acquiescence
Edgar L. Bainton (1880-1956)
- And I saw a new heaven
PAUZE
Eric Whitacre (1970)
- Leonardo dreams of his flying machine
Olivier Messiaen (1908-1992)
- Apparition de l’Église Éternelle
Frieda Gustavs
- We’ve got a body
James Whitbourn (1963)
- Eternal rest
Geen opmerkingen:
Een reactie posten