Mobydickiana, Barber van der Pol, 2009.

Omslag

Een wat tegenvallend boekje. Ik had gehoopt er meer informatie in te vinden over achtergronden van Moby Dick, misschien ook over studies die er gewijd zijn aan het boek. Maar wat ik in handen kreeg was eigenlijk een dagboekachtig, wat impressionistisch verslag van het vóóronderzoek, dat de schrijfster gedaan had naar Moby Dick. Daarvoor ondernam ze onder meer een reis naar Nantucket, samen met P., zeebonk? geliefde? Ze bezoekt daar walvismusea (met de gebruikelijke folklore, van zogenaamde zeelui die oude liedjes zingen), het kerkje van vader Mapple, en ze zoeken vergeefs het graf van Melville. Het lijkt meer een zoektocht naar de couleur locale. Van der Pol staat in die tijd ook nog op het punt oma te worden, en vertelt voornamelijk over haar indrukken die ze opdoet op haar reis; ook zeer persoonlijke, die niks met het boek van Melville uitstaande hebben.
Ik zelf ben nieuwsgierig naar het waarheidsgehalte van de encyclopedisch aandoende kennis van Melville, maar daar houdt ze zich helemaal niet mee bezig. Ze is voornamelijk taalkunstenaar, geen wetenschapper, zegt ze ergens. Ook goed, natuurlijk.
Toch blijven voor haar ook feiten van belang: als ze bijvoorbeeld in een winkel staat met allerlei attributen van oude zeilschepen, verlekkert ze zich aan alle spullen die een rol spelen op de Pequod. Maar wijzer worden wij en zij er niet van.
In een paar voetnoten staan soms allerlei scheepstermen opgesomd. Ze heeft voor al die kennis veel gehad aan Joost Schokkenbroek, destijds conservator van het Scheepvaartmuseum te Amsterdam.

Prof. Dr. Joost Schokkenbroek vertrok in juni 2017 van het Scheepvaartmuseum naar het Vancouver Maritime Museum. 

P., haar geliefde (meende ik te mogen concluderen) is een Zeeuw, die altijd naar de zee verlangd heeft. Hij leest haar het verhaal voor met geheel de juiste intonatie. Dat doet hen allebei wat, omdat dat de roman levensecht maakt: en daar kan ik me natuurlijk in verplaatsen.
Het is van een aardige uitgeverij, de Stichting CBK Zeeland, in de Slibreeks. Een positieve reactie hierop staat in de  Recensie door Barbara Graat in Literair Nederland, 2009. Graat noemt de verhouding met P, 'niet eenvoudig te duiden.'
P. blijkt literair vertaler Piet Meeuse.

 

Piet Meeuse, geboren 1947, schrijver en vertaler van o.a. Paul Valery. Reisgezel van Barber van der Pol. Ze doen ook Terschelling aan. 

Wat is de Slibreeks?
De Slibreeks is een serie kleine boekjes, die lezers met literaire belangstelling de kans wil geven om gemakkelijk en tegen een aantrekkelijke prijs kennis te maken met het werk van bekende en onbekende auteurs. Alle boekjes in de Slibreeks zijn bijzondere uitgaven: het is een eerste vertaling of een opvallend debuut, maar belangrijk is dat de teksten nog niet eerder in Nederland zijn gepubliceerd. 

Het is inderdaad een mooi uitgegeven boekje, met illustraties van Barber van der Pol zelf. 

Barber van der Pol