Méditations pour chaque semaine, Sédir, 1947.

Dit is een al wat jongere uitgave. 

Het is een uitgave van Les Amitiés Spirituelles

Sédir, de schrijver van dit mooie boekje, was een Frans publicist, mysticus, kabbalist, rozenkruiser en martinist. Sédir is een anagram van désir (verlangen). Dit was een allusie op L'homme de désir of De mens van verlangen, een uitdrukking van Louis-Claude de Saint-Martin (stichter) om een fase in de spirituele evolutie van de mens te beschrijven.

Martinisme wordt wel vergeleken met vrijmetselarij. De kern van het martinisme is de 'Weg van het hart'. Zoals Saint-Martin het zelf formuleerde:

"Het doel van inwijding is ingaan in het hart van God en God laten ingaan in jouw eigen hart."

Hieruit hoofdstuk 5: 

Johannes de Doper, schilderij van Titiaan

in de oosters-orthodoxe kerk heet hij Johannes Prodromos, Johannes de Voorganger

V. LE PRECURSEUR

« ...Jean parut dans le désert...»
(Marc 1, 4)

Le Précurseur est mystérieux comme son Maître. Fils de la vieille repentante longtemps stérile, Elisabeth, et du vieillard assoiffé de Dieu, Zacharie, il est mon Moi purifié; il est l'accomplissement de la promesse divine; il est le premier de tout; il est l'abstinence; il est nu; il est rempli de l'Esprit; il marche droit; il crie dans le désert; il est terrible et il m'attire.
Je me sens à côté de lui comme une motte de terre auprès d'une montagne; et pourtant il ne m'effraye pas. Quelque chose me dit qu'il a été, lui aussi, une motte de terre et moi, si je le veux (si je le veux !), je serai grandi un jour à la taille du pic gigantesque. Si je le veux : si je veux ce qu'il faut pour cela; si je veux comme il faut.
Ah! je le devine : Ram, Fo-Hi, Sésostris, Platon, César, Marc-Aurèle, saint Augustin, Charlemagne, Shakespeare, Napoléon, tous les illustres, aucun ne reste debout devant le Précurseur. S'il est vrai qu'il a précédé le Verbe dans tous Ses sentiers, si c'est lui qui marche devant le Seigneur, s'il a le droit d'appeler les hommes à la pénitence, il est donc le formidable athlète de Dieu, il est donc un des cavaliers de l'Esprit, il est donc un des Témoins perpétuels ?
Ma pensée, étrangère aux grandeurs spirituelles, s'arrête ici; c'est à mon âme à continuer le chemin. Ma logique bronche; que mon admiration s'élance et ouvre une brèche à l'Amour. Que la dureté du Pénitentiaire m'apprenne à être dur pour moi-même. Que les fatigues et le martyre qu'il affronte m'apprennent à devenir tendre pour les autres. Que son isolement me fasse aimer la solitude. Que son indépendance me fasse chérir la sincérité.

OBSERVANCE : Se priver, chaque jour, d'une commodité, pour s'apprendre à diminuer.

Het leven van Johannes eindigde gewelddadig, zie Caravaggio, Salomé en het hoofd van Johannes. 

Mijn vertaling: 

De wegbereider

De wegbereider is even mysterieus als zijn Meester. Zoon van de oude Elisabeth, de met spijt vervulde vanwege haar onvruchtbaarheid, en de oude man Zacharias, de naar God dorstende. Hij is mijn gezuiverde Zelf. Hij is de vervulling van Gods belofte. Hij is onthouding. Hij is naakt. Hij is vol van de Heilige Geest. Hij maakt recht Zijn paden. Hij is de roepende in de woestijn. Hij is verschrikkelijk en hij trekt me aan. 

Naast hem voel ik me als een kluit aarde bij een berg. En toch schrikt hij me niet af. Iets zegt me, dat ook hij ooit een kluit aarde was, en ik, als ik het wil (als ik het wil!) zal op een dag uitgroeien tot de grootte van die gigantische piek!

Als ik het wil: als ik wil wat daarvoor nodig is; als ik wil wat het juiste is! 

Ach, ik doorzie het: Ram (Indiase mythische godheid, AdW), Fo Hi (Fuxi? AdW? Chinese god met het lichaam van een slang), Sésotris (mythische stichter van oeroude Egyptische dynastie), Plato, Marcus Aurelius, Sint Augustinus, Karel de Grote, Shakespeare, Napoleon - alle groten der aarde: geen enkele blijft overeind in het aanschijn van de Wegbereider. Als het waar is dat hij voorafging aan het Woord op al Zijn wegen, als hij het is die voor het aangezicht van de Heer wandelt, als hij het recht heeft de mensen op te roepen tot berouw, dan is hij dus de formidabele atleet van God. Hij is dan een van de ridders van de Geest. Hij is daarom een van de eeuwige Getuigen? 

Mijn denken, vreemd aan geestelijke grootheden, houdt hier stil. Het is aan mijn ziel om mijn pad te vervolgen. Mijn logica wankelt; moge mijn bewondering zich verheffen en een bres openen naar de Liefde. Moge de hardheid van zijn gevangenschap mij leren hard te zijn voor mijzelf. Moge de vermoeienissen en het martelaarschap waarmee hij wordt geconfronteerd mij leren zacht te worden jegens anderen. Moge zijn isolement me de eenzaamheid doen liefhebben. Moge zijn onafhankelijkheid me de oprechtheid doen koesteren.

Regel: zichzelf elke dag een gerieflijkheid ontzeggen, om te leren kleiner te worden.

Sédir, vermeldt het boek als auteur. 

Het is een pseudoniem, dat volledig luidt: Paul Sédir. Zijn echte naam was Yvon Le Loup, hij leefde van 1871 tot 1926.