Joshua Fields Millburn & Ryan Nicodemus
Ik weet niet precies wat minimalisme is; toen mijn dochter erover begon, dacht ik dat het een stroming in de kunst was. - 'Maar jij hebt toch Marie Kondo gelezen?' antwoordde zij.
Oh ja.
Zoals ik me herinnerde, inspireerde dat boek me destijds tot een mooie opruim-slag in huis, waar ik nog altijd de plezierige vruchten van pluk. Mijn sokkenladen zijn voorbeeldig, mijn beha's liggen in het gelid in mijn kast, ik kan mijn truienvoorraad overzien.
Maar heeft Marie mijn leven veranderd? Of, nog erger: heeft het mijn boekenkast veranderd?
Mijn dochter weet wat ze wil. Boeken die niet, of niet meer aan de beurt komen, gaan eruit. Ze leest de boeken die ze al heeft. Nu is ze bezig aan de boeken van haar partner.
Ze vraagt zich af of haar bezit 'appropriate' is. Aangewezen, geschikt, passend, lijken mij juiste vertalingen in dit verband. Maar helemaal precies begrijp ik het niet.
En hoe zit het met mijn bezittingen? Mijn boeken?
'Het is een soort boulimia', onthul ik haar over mijn boeken. 'Ben ik aan het lezen, dan vind ik nu eens dit, dan weer dit boek erbij, dat ik óók weer interessant vind. Alleen: ik kan het allemaal niet lezen, het is gewoon te veel.'
Want ja, ik heb veel boeken, ik heb ze niet allemaal gelezen, en ik kan ze soms ook niet meer kwijt in mijn kasten.
Genoeg onthullingen. Verder met mijn boekenkasten. Hoe creëer ik ruimte, overzicht?
Logisch dus dat ik via mijn dochter terechtkwam bij het fenomeen 'minimalisme'. Zou het iets voor mij kunnen zijn?
Er is heel veel over minimalisme te vinden op internet. Van belang leek mij het boek waarmee ik dit blog begon, van Joshua Fields Millburn & Ryan Nicodemus. Er is ook een veelbekeken Netflix-documentaire over hen. Het viel me daarin op, dat Joshua knuffelen belangrijker vindt dan spullen. Hij moet het dan in dee coronatijd moeilijk hebben, dacht ik bij mijzelf.
Trailer A Documentayr about the Important Things.
Ik noem nog een voorbeelden:
Jelle Derckx, zie de website Growthinkers
Verder vond ik de site Zenhabits, die mij aansprak vanwege mijn persoonlijke interesse in Zen. Het was tevens de minst concrete site, maar dat terzijde. 'Zen Habits is about finding simplicity and mindfulness in the daily chaos of our lives. It’s about clearing the clutter so we can focus on what’s important, create something amazing, find happiness. It has over a million readers.'
Heerlijk om Thich Nhat Hanh weer eens tegen te komen!
Minimalisme heeft dus alles te maken met een reactie op consumentisme. Dat is belangrijk voor mij. Want waarom kost dat ontspullen mij zo veel meer moeite dan mijn dochter?Als babyboomer heb ik nog de schraalheid van de vijftiger en zestiger jaren meegemaakt. Ik erfde de pop van mijn oudste zus, die ik in een bedje gemaakt van een oud kistje propte.
Zoiets. Toen voor niks, nu € 16.14 bij Leen Bakker. in de uitverkoop.
Oude (sinaasappel)kistjes waren trouwens sowieso geweldig, naast ons bed stond er een bij wijze van nachtkastje - als je ten minste zo gelukkig was er eentje te pakken te hebben gekregen!
Deze vond ik te koop, op internet; voor maar liefst € 17,50!!
En je spaarde een gordijn om je bed, gemaakt van kroonkurken geklemd om een touwtje!
Van: DEZE SITE
(Zo ver is het met mijn grodijn nooit gekomen; twee of drie touwtjes vanaf het plafond naar beneden, met hooguit acht doppen.)
Om het verhaal van mijn armoe nog even af te maken: toen ik ietsjes ouder was, kreeg ik een pop uit de Hema. Helaas met korte kroeshaartjes, ik verlangde naar een prinsessenpop met glanzend lang haar. Geen nood: van stopwol van mijn moedervlocht ik vlechtjes, die ik met spelden in de zachte poppenkop prikte.... 
Grondstof voor poppenvlechten.
Waarmee ik maar wil zeggen: ik had goed geleerd heel zuinig te zijn, en voelde de waarde van spullen, dingen. Er wás niet zo veel.
Dat moet toch een heel verschil zijn met mijn eigen kinderen, die, zoals bijna iedereen van die tijd (zeventiger jaren) in alle overvloed zijn groot geworden. En hún kinderen hadden (hebben) nog veel en veel meer spullen.
Ik ging ook op zoek naar kritiek op minimalisme; 
Rommel zorgt voor creativiteit, zegt McCartney. Een rommelige omgeving leidt juist tot creativiteit. Niet voor niets zijn bij voorbeeld Albert Einstein en Roald Dahl beroemde rommelkonten. Onderzoek van de Universiteit van Minnesota en Northwestern toonden aan dat mensen in een rommelige ruimte avontuurlijker waren en meer out-of-the-box dachten. Ze kwamen bijvoorbeeld met creatievere toepassingen voor ping-pongballen (de stimuli) en kozen ongebruikelijkere menu-items dan mensen in een clean en opgeruimde kamer.
Auteur Jennifer McCartney, uitgave 2016
Ik haal deze informatie van de site Voor de wereld van morgen. Het artikel aldaar vervolgt:
"Ook David Freedman, auteur van het boek A Perfect Mess is voorstander van rommel. Volgens hem hebben rommelige mensen zelfs een geheim systeem om alles te organiseren: de stapel. Of het nu een stapel kleren of documenten is; volgens David hebben ze een chronologische betekenis. Mensen weten hoe diep ze in een stapel moeten graven om een aantal dagen, weken of maanden terug in de tijd te gaan en kunnen daardoor heel makkelijk dingen vinden."
"Ook David Freedman, auteur van het boek A Perfect Mess is voorstander van rommel. Volgens hem hebben rommelige mensen zelfs een geheim systeem om alles te organiseren: de stapel. Of het nu een stapel kleren of documenten is; volgens David hebben ze een chronologische betekenis. Mensen weten hoe diep ze in een stapel moeten graven om een aantal dagen, weken of maanden terug in de tijd te gaan en kunnen daardoor heel makkelijk dingen vinden."
Het boek is al wat ouder, 2007.
Nederlandse vertaling.
De volgende kritiek snijdt meer hout; anders gezegd: ziet nog iets anders dat van belang is: 
Minimalisme geeft een goede manier om reclame te maken voor de rijken voor dure spullen.
Aldus Courtney Devereux.
"Minimalism became inspirational not through its Buddhist roots or humble beginning, but because of the social media coverage around it. Bloggers with seemingly perfect homes and lives were suddenly preaching the benefits of throwing away all your old things for new more expensive (mostly sponsored) alternatives.
Minimalism is seen by many as a philosophy and a lifestyle, but this lifestyle isn’t easily accessible. Actually, a lot of contemporary minimalism is just materialism with an added spin. Minimalism is being used to influence wealthier individuals to purchase one very expensive, good-quality item over numerous cheaper, low-quality items. (Van Idealog.)
Minimalism is seen by many as a philosophy and a lifestyle, but this lifestyle isn’t easily accessible. Actually, a lot of contemporary minimalism is just materialism with an added spin. Minimalism is being used to influence wealthier individuals to purchase one very expensive, good-quality item over numerous cheaper, low-quality items. (Van Idealog.)
Maar psychologie-professor Tim Kasser beweert weer, dat minimalisten wel degelijk minder geld uitgeven en daardoor op een ecologisch duurzame manier leven. Volgens Kasser scoren deze mensen significant hoger op levenstevredenheid en positieve emoties.
Tim Kasser en beschrijving van zijn werk.
Het kan dus twee kanten op werken met dat minimalisme.
Een heel andere invalshoek vond ik in deze recensie van TROUW:
Anja de Jong in haar werkkamer.
Beeld Shody Careman. In het artikel in Trouw staan meer foto's van mensen die om allerlei redenen graag hun eigen rommel willen handhaven. Bij voorbeeld omdat ze zich omringd weten met dierbare herinneringen.
Bij dit laatste voorbeeld voel ik me thuis.
Het gaat in Trouw om een recensie van het Zelfverwoestingsboek, van Marian Donner. 
Marian Donner is een dochter van de schaker Donner, en een verre nicht van oud-minister Donner.
Eigenlijk is het een pamflet voor slordiger leven.
Martin van Amerongen, 1941-2002.
Een terzijde: ik vind Zelfverwoestingsboek een abjecte titel. Maar inhoudelijk doet het me denken aan Martin van Amerongen, die het vertikte om te stoppen met sigaren roken en goede whiskey drinken - zelfs toen hij al wist dat hij slokdarmkanker had. Wat anders had het leven nog voor zin? Doodgaan moeten we immers toch....
Trouw citeert Lammy Wolfslag, professioneel organizer. “Minimaliseren en ontspullen zijn de laatste vijf, zes jaar absoluut een hype, waarschijnlijk is er inderdaad sprake van het Marie Kondo-effect.”
En dat is niet per se zaligmakend, vindt zelfs de professional organizer. “Een ordentelijk huis en een minimalistische inrichting werkt misschien voor de één, maar voor de ander totaal niet."
En dat is niet per se zaligmakend, vindt zelfs de professional organizer. “Een ordentelijk huis en een minimalistische inrichting werkt misschien voor de één, maar voor de ander totaal niet."
Tot slot nog even dit: minimalisme is óók een stroming in de kunst. 
Ik geef dit voorbeeld van Henk Broeke: Object nr: 58 – Titel: Bellota red 8
Hier uitvergroot:
Multiplex paneel, acryl & geprepareerde Iberian bellota’s – Prijs: € 650,- –
En dan is er nog de minimalistische muziek. Ik wilde niet wéér met Simeon ten Holt aan komen. Vandaar hier een kort stukje uit On the Transmigration of souls, bij de 9/11-gebeurtenis.
Van John Adams.
Tot slot alleen nog wat kernwoorden:
Ontspullen; bewustere levensstijl; 'less is more'; focus op wat echt belangrijk is, zodat je meer geluk, voldoening en vrijheid ervaart'; 'lezen over persoonlijke groei kan je leven 180 graden laten draaien;
minimaliseren naar 100 spullen, The 100 Thing Challenge van Dave Bruno; waardering krijgen voor de waarde van niet hebben, enzovoorts.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten