Studiebol: O Ornitólogo, João Pedro Rodrigues, 2016.

Engelse poster bij de film.

Oorspronkelijke titel, Portugees.

Ik vond dit een heel bijzondere film om naar te kijken. Ik had geen idee van wie of wat hij was. Ik viel er ergens in het begin in: ik zag een man met een kajak een rivier af zag varen.

Fernando heet de man; hij is de ornitholoog uit de titel.

Prachtige natuurbeelden, ik bleef hangen. Na nog weer een onderbreking zag ik twee Chinese vrouwen een man reanimeren die verdronken leek. Toen hij weer bijgekomen was, 'kruisigden' ze hem, door hem met touwen bijna naakt vast te binden. Een heel vreemde wending, die uitnodigde te blijven kijken. Ik nam de film vanaf hier op.

De twee Chinese lesbiennes.

Bondage; op internet vond ik een vergelijking met afbeeldingen van Sint Sebastiaan.

Renaissance-afbeelding van Sint Sebastiaan.

De vrouwen maakten zich kenbaar als pelgrims op weg naar Santiago de la Compostella; ze zouden zijn verdwaald. Dan moesten ze nu een heel eind uit de buurt zijn, want we bevonden ons in het

noorden van Portugal.

Fernando weet zich los te wrikken. Hij hoort de twee vrouwen tegen elkaar zeggen, dat ze hem de volgende ochtend nog willen gaan castreren.

Maar hij is weg.

Gewoon een prachtige opname.

Toen ik tijd had de film verder te bekijken, en op internet informatie zocht, bleek, dat ik in het begin nog veel meer prachtige natuuropnames gemist had, want Fernando was bezig zwarte ooievaars te spotten. De vogels waren er ook de oorzaak van dat de stroom zijn kajak meesleurde.

Zwarte ooievaar.

Na zijn ontsnapping vindt hij de helft van zijn kajak terug. Contact met de buitenwereld is onmogelijke geworden, zijn telefoon heeft geen bereik.

Jesus is de volgende ontmoeting van Fernando op zijn reis.

Fernando en de doofstomme, homoseksuele herder Jesus.

Die ontmoeting ontaardt in een ruzie, waarbij Fernando Jesus doodt.

De Chinese vrouwen zeiden al, het bos zat vol geesten. Fernando ontmoet hier inderdaad 'geesten', gemaskerde jongelui die rond een vuur dansen.

De tocht gaat steeds in de buurt van een rivier. De beelden blijven schitterend.

Ik weet niet meer precies op welk moment dit in de film was. Baden heeft vaak ook een symbolische lading.

Een volgend vreemd moment: de ontmoeting met een stel topless vrouwen met jachtgeweer.

Hier predikt Fernando voor de vissen. Zoals Sint Franciscus voor de dieren predikte. Antonius van Padua is de patroonheilige van de Fransiscanen.

Deze neushoorn is er als foto ingeplakt. Of wellicht was het een plastic object, het was in elk geval onbeweeglijk.

Dode vogel, tussen de transformatie van Fernando naar Antonius. Hij legt de oude Fernando af?

De laatste ontmoeting is tussen Fernando en de broer van Jesus. Deze draagt een pak zoals de 'bosgeesten' die droegen. Hij snijdt Fernando's keel door.

Fernando 'herrijst' als Antonius, en die rol wordt gespeeld door de regisseur zelf.

Hier wandelt hij met Jesus' broer naar Padua, de stad van Antonius.

Padua.

De film wordt een allegorie genoemd, zit vol symboliek en spiritualiteit, en heeft surrealistische elementen.

Er valt veel over te vinden op internet. Wat ik in alle informatie miste, was de rol van de vogels. De film heet de ornitholoog, en steeds zien we vogels: de zwarte ooievaar, futen, en uil, een witte duif, de dode ekster aan het eind, enzovoorts. De witte duif riep bij mij duidelijke associaties op aan de heilige Geest. Maar zoals het hoort is de betekenis van de dieren nergens expliciet. WEl zo prettig, kun je er mooi zelf op associeren.

Volgens sommigen is de hoofdpersoon Fernando, gespeeld door de Fransman Paul Hamy, een lustobject voor de regisseur. Ik voeg toe: misschien een soort muze.

Paul Hamy als zichzelf.

Antonius van Padua is, behalve patroonheilige van de franciscanen, ook de patroonheilige van de verloren voorwerpen, vrouwen en kinderen, armen, bakkers, mijnwerkers, het huwelijk, reizigers en verliefden. Ook patroon tegen schipbreuk, de pest en koorts.(....) Sinds 1934 is Antonius een beschermheilige van Portugal en 13 juni is er een officiële feestdag.

Denk bij patroonheilige van de verlorenen bijvoorbeeld aan de Chinese vrouwen die de weg kwijt waren (lost).

De metamorfose van Fernando naar Antonius voltrekt zich gaandeweg de film, en als die compleet is, wordt Paul Hamy vervangen door de regisseur zelf - zoals al vermeld. Dat duidt erop, dat de film een symbolische weg is naar zelfontdekking.
De beelden van de groep topless vrouwen met jachtgeweer schijnen te verwijzen naar een andere film: "Alsof Apichatpong Weerasethakul een remake heeft gemaakt van 'Stranger by the Lake'", zo vatte Indiewire de film samen.