Filmposter
Ik vond het verhaal van deze film onecht verbeeld; jammer want het onderwerp is wel interessant. Het betreft het leven van Antonia Brico. Nou ja, 'het leven': een klein stukje uit het leven van deze vrouw, die pianiste was en dirigent.
Dit is de echte Antonia Brico. Zij leefde van 1902 tot 1989.
Brico was Nederlands-Amerikaanse, geadopteerd door het echtpaar Wolthuis, waar ze de naam Wilhelmina Wolthuis had. Ze emigreerden met haar in 1907 of 1908 naar Oakland (Californië). Ze kreeg al jong pianoles en toen ze in 1919 van de Oakland Technical High School afkwam, was ze al een ervaren pianiste en had ze ervaring in het dirigeren.
Een der critici noemde de film niet geslaagd vanwege de vele Hollywood-clichés. Nou, dat klopt helemaal. Ik moet lachen als een ouvreuse een klapstoel in het middenpad vóór het podium zet, volstrekt mal. En aan het einde van de film gaat haar geliefde - die dan al met een ander is getrouwd, omdat zij een leven voor en met de muziek verkoos boven een leven met hem - óók weer op zo'n rare plek naar haar zitten luisteren.
Dit is Christanne de Bruijn, die Antonia Brico speelt. De man naast haar is de vader van haar geliefde Frank Thomsen, dus Mr. Thomsen. De Thomsens vertegenwoordigen het rijke milieu in Amerika.
Nog een keer, de echte Antonia. Antonia was het kind van een ongehuwde moeder en een vuilnisman. Toen ze dit wist, nam ze haar eigen naam weer aan. Haar pleegmoeder behandelde haar slecht en pikte bijvoorbeeld haar zelfverdiende geld in - althans: volgens de film.
Brico ontmoet ook Eleanor Roosevelt, hetgeen haar bekendheid groter maakt. Ze blijft zich moeten op-boksen tegen de mannenwereld.
Brico verhuisde naar Berlijn, waar ze les kreeg van onder anderen Karl Muck.
Group photo of a women’s orchestra, circa, 1900. Photograph: Jonathan Kirn/Corbis via Getty Images
Antonia Brico richtte het Women's Symphony Orchestra, New York op, dat een bloeitijd kende van 1935 tot 1939; toen werd het het Brico Symphony Orchestra. Ik kon helaas geen foto's vinden van haar eigen orkest.
Karl Muck, 1859-1940
Richard Sammel vertolkt Karl Muck.
Hier de dirigent met haar geliefde, Frank Thomson, gespeeld door Benjamin Wainwright.
Scene uit de film opgenomen in de straten van Breda.
Een foto van Brico op oudere leeftijd.
De film is gebaseerd op een documentaire over het leven van Antonia Brico, zie hieronder:
Antonia: A Portrait of the Woman is een Amerikaanse documentaire uit 1974, geregisseerd door Jill Godmilow en geproduceerd door Judy Collins. De film volgt de Nederlands-Amerikaanse componiste en dirigente Antonia Brico, en hoe ze als vrouw moet vechten in haar door mannen gedomineerde vakgebied.
Brico.
Een van Brico's pianoleerlingen in Denver was Judy Collins, die zou uitgroeien tot een wereldberoemde folkmuzikante. Collins begon al jong met pianolessen bij Antonia en bleek een getalenteerde leerlinge, zo zelfs, dat Brico voor haar een carrière als concertpianiste in het verschiet zag. Halverwege haar tienerjaren raakte Judy echter begeesterd van Amerikaanse folkmuziek en wisselde de piano in voor de akoestische gitaar. Zij zou wereldhits scoren als Both Sides Now en Send in the Clowns. Judy was zo gesteld op Antonia dat zij in 1972 een documentaire over haar maakte. Deze film Antonia: A Portrait of a Woman ontving lovende recensies en werd voor een Oscar genomineerd in de categorie documentaire film.
Boven een jonge, beneden een oudere Judy Collins. Send in the clowns is een prachtig lied!
De documentaire is een verslag van Antonia Brico’s strijd tegen de vooroordelen die in de klassieke muziekwereld heersten tegenover vrouwelijke dirigenten. Het zou Antonia tot haar overlijden in 1989 spijten dat geen enkel groot symfonieorkest het had aangedurfd om haar als vaste dirigent te engageren.
Dit is weer een beeld uit De Dirigent; ik kan niet beoordelen in hoeverre de documentaire de film overtreft, maar uit de kritieken maak ik op dat de documentaire het ruim wint van de twee. Nogmaals gezegd: ik vind de presentatie van De Dirigent ongeloofwaardig, en veel te veel geromantiseerd.
Trailer,
Een goed achtergrondartikel over Brico kunt u teruglezen onder Het stokje van Antonia Brico, van Ruud Franssen.
Regiseur Maria Peters. Ook bekend van onder andere Sonny Boy.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten