Valencia, sinaasappels... Hier in de tuin van de Seda, de historische zijde-beurs. Er hangen tegelijk bloesem én sinaasappels aan de bomen. Ze ruiken heerlijk!
Appartement La Arcadias, Flatsforyou....
..... in de Carrer d'Espartera.
Vooraf"Onze Samsonite sloot niet meer. We waren de code kwijt, een paar minuten vóór de taxi ons kwam ophalen. Snel gooiden we alle bagage van de twee-persoonskoffer over in twee rugtassen, en lieten die vermaledijde Samsonite voor wat ie was.
Deze vakantie was koud. En ook nog eens af en toe regenachtig.
Dit zijn schoolkinderen, een dagje uit. Allemaal lekker dik gekleed.
En we hadden nog meer pech: we versliepen ons de dag dat we met de RENFE (hoge snelheidstrein naar Cordoba moesten.
Het prachtige Station-Noord in Valencia, waar we met veel moeite onze kaartjes gekocht hadden.
En dit is het hoofdstation Joaquin Sorolla, waar we met nog meer moeite onze kaarten konden omwisselen voor twee latere aansluitingen.
Maar het is goed gekomen.
9 april, de maandag, was het feest van San Vicente Ferrer. Dit feest wordt op de tweede maandag na Pasen gevierd, voor de Valencianen is dit een vrije dag.
Juan Vicent Ferrer, 1350-1419.
Ferrer is de patroonheilige van Valencia, hij heeft veel wonderen verricht, en stond een poosje op de nominatie om paus te worden. Dat werd hij niet, in plaats daarvan ging hij prediken, en wilde alle joden bekeren tot het christendom. 'Dopen of doden', zou zijn motto zijn. Waarmee hij ook wel als duchtig anti-semiet wordt getekend. (Anderen ontkennen dit weer.)
Het is kenmerkend voor Spanje dat men deze man blijft bewonderen. Zijn beeld wordt die tweede maandag na Pasen (dit jaar 9 april) door de stad van altaar naar altaar gesjouwd, kinderen spelen de wonderen van Vincent na.
Plaza San Vicente Ferrer
Wij wisten hier allemaal niets van, maar merkten wel de processies op. Met fanfaremuziek liepen vrouwen in zwarte jurken en met kammen en mantilla's de stad rond. Ook waren er prachtige meisjes in zijden jurken, mannen met klederdracht die daarbij pasten.
Prachtige, dure kledij. Deze jonge vrouw poseerde voor een fotograaf, wij profiteerden ervan mee.
las damas de mantilla
Ze liepen vooral rond de kathedraal.
Hier verlaat het beeld van de heilige de kathedraal,
Daar gaat ie dan.
Wij hebben van die heilige niet veel meegekregen. Des te meer van het indrukwekkende klok-gebeier. Elke keer dat de stoet langs de kathedraal kwam, barstte er een enorm klokkenconcert los!
CONCIERTO DE CAMPANAS GRAN FERIA VALENCIA 2016- 2ª PARTE
Eerlijk gezegd weet ik niet of het dit concert was, maar het was het enige dat ik op internet kon vinden.
Bovendien vertelde Luis Barber - zie verderop - ons dat zijn broer dergelijke klok-concerten componeerde!
Gebeier van de klokken van de Vicente-kerk,
Het volgende wat een grote indruk op ons maakte, was het Archeologisch Museum Almoina in Valencia.
Poster voor de archeologische keramiek-tentoonstelling.
Museum, vijver van buiten,
Opgraving te zien onder de vijver voor het gebouw. Wat een verrassing!
Romeinse put.
Ton buiten.
Zo keek je van binnen naar buiten. Flauw de omtrekken van de kerk.
Een grapjas te water.
Een verrassing was ook het Museo de las Bellas Artes.
Museo de las Bellas Artes. Aan de overkant van de Turia.
Met prachtige koppen van Mariano Benlliure.
Er hing ook nog wat werk van Sorolla. Het meeste van hem hangt in Madrid. Dit waren meen ik zijn schoonouders.
En dit leuke hondje.
Een bijzonder uitstapje was ook naar de Zijdebeurs, la Lonja de la Seda.
Buitenkant
Gewelfde kelder
Prachtige tegelvloer, met licht door gekleurd raam
Plafond
Beurshal met zuilen.
Een laatste memorabel uitstapje was met Luis Barber, een 'zakelijke' relatie van Ton. Barber is president van een firma die handelt in tonewood, dat is hout dat voor muziekinstrumenten gebruikt wordt.
Barber stond erop, ons samen mee uit eten te nemen. Met een oude wagen reden we naar het strand van Valencia. Het regende hard. We vonden een mooi restaurant met uitzicht op het havenhoofd. We aten er tonijn.
Boulevard Valencia.'
Tonewood, Luis Barber.
Zuid-Aamerikaanse cipres, voor zij- en achterkanten gitaar.
Luis Barber, onze zeer vriendelijke gastheer.
Werkplaats gitaarbouwer; om dergelijke zaken was het Ton meer te doen.
Op donderdag reden we met de RENFE van Valencia naar Madrid; vandaar naar Cordoba.
Geweldig, die hoge snelheids-treinen! We zagen 300 km per uur op het display!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten