In Cordoba logeerden we aan de rivier de Quadalquivir, Rincón del Río, Rivero 31
Een hartstikke leuk appartement, leuk keukentje ook.... maar helaas nogal gehorig. 
Lief keukentje
Het lag leuk aan de rivier, met een boulevard erlangs. We keken graag naar buiten, naar alle soorten wandelaars en joggers.
Over een moderne brug, vlak bij ons huisje.
Dit plein deed ons denken aan dat in Salamanca.
We bezochten er het Museo Julio Romero de Torres.
Museo Julio Romero de Torres.
Beroemd om zijn schilderijen van mooie vrouwen.
Zelfportret.
Hier met nog een postzegel van zijn werk.
Churros, gefrituurde deegslierten. Klinkt niet lekker, maar ik vind het best goed, voor een keertje.
Ik spring maar even van de hak op de tak: één keer moest ik toch warme churros eten..
Dit steegje is typisch voor de Juderia-wijk.
Hét toeristisch centrum is de Mezquita: de moskee, waarbinnen de katholieken een kerk hebben gebouwd.
De buitenzijde is veel ongerepter, binnen struikle je over de fototoestellen en de toeristen.
Zo leeg zagen wij het heus niet...
Koorbanken van het katholieke deel.
Ornament preekstoel.
Watermolen langs de rivier. Voor de een of andere koningin moest hij worden stilgelegd, omdat ze niet kon slapen bij het geluid...
Romeinse Brug, onder zware luchten.
Bij aankomst regende het verschrikkelijk hard. De volgende dag was de rivier helemaal geel van de modder.
Al final del puente
Het weer was niet leuk, maar wel indrukwekkend!
De kleur van het water identiek aan die van de brug.
Weer datzelfde bouwwerk aan het eind van de brug.
Keek je de andere kant op, was het al niet beter.
De ziel van Cordoba zit in zijn steegjes....
Plaza del Potro, met de fontein del Potro.
Dit is onderdeel van een herberg op de Plaza del Potro....
Dit ook, binnenplaats.
En dit...
... en dit...
Het is een oude herberg, die Miguel Cervantes geïnspireerd zou hebben bij het schrijven van zijn Don Quichot. In hoofdstuk drie wordt het genoemd, als Don Quichot zich tot ridder laat slaan, door de waard.
.jpg)
Fuenta del Potro and inscription celebrating Cervantes and the reference in Don Quioxte, "the best novel in the world".
In dit pand zit nu een tentoonstellingsruimte voor flamengo.
Flamengo-informatie.
Dit is het veulen (potro) waar het plein zijn naam aan dankt.
Paadje in de tuin van het museum.
Op een van onze wandelingen troffen we een zeer klassieke bruiloft aan. Met vrouwen en mannen keurig gekleed, hoeden op, alles erop en eraan.
De bruid.
Heerlijke geuren, ook hier.
Een leuke, spelende hond.
Ton, bij het museo taurino.
Maimonides-plein
Met een beeld van de Joodse wijze.
Ik weet niet meer wat dit was, maar het was wel mooi.
Onderweg.
En toen kwamen we op een wandeling in dit gebouw terecht, waar weer zeer prominent de schilder Julio Romero de Torres hing.
Resten van een Romeinse tempel.
Patio
Zondag, laatste wandeling. De gevel is nieuw geschilderd, nep dus.
Het verhaal bij deze toren weet ik ook niet meer.
Opnieuw: mooie patio.
Nog even een laatste herinnering aan onze dagelijkse ochtendwandeling naar een desayuno.
Oude ansichtkaart, met ons uitzicht.
En voor Ton: herinnering aan de zilverreigers......
..... en andere leuke vogeltjes/zangertjes.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten