Vrede kun je leren - Thomas D'Ansembourg en David van Reybrouck, 2017.

Boekomslag

De aanslagen in de Bataclan in Parijs, vlak daarna gevolgd door de aanslagen in Brussel een paar maanden daarna, waren aanleiding voor de schrijvers om dit boekje te schrijven. 

Oorlog voeren kunnen we wel, daar zijn ook handboeken voor geschreven... Maar vrede stichten, handhaven, onderhouden...? Kunnen we dat?

 "Wat ons in de problemen brengt is niet wat we niet weten, maar wat we zeker weten en niet waar is." - Mark Twain

Vrede is helemaal niet zo vanzelfsprekend, en we moeten eraan werken; in de eerste plaats is het van belang dat ieder mens vrede in zichzelf vindt. Pas dan kun je ook in vrede leven met de mensen om je heen. 

Thomas D'Ansembourg is psychotherapeut en houdt zich bezig met therapieën gebaseerd op het werk van Marshall B. Rosenberg. Zie hierover ook MIJN BLOG.

Het boek van Marshall B. Rosenberg.

David van Reybrouck ken ik niet alleen van zijn prachtige boeken Congo en Revolusi, maar ook van zijn initiatief G1000. Meer informatie hierover achter DEZE LINK. De gedachte is, dat democratie niet werkt als het alleen maar om het uitbrengen van een stem gaat ééns in de vier jaar, maar om voortdurende participatie aan het democratisch proces. 

Het mooie van Van Reybrouck is, dat hij goede ideeën heeft over hoe we de wereld van onderaf kunnen hervormen, hoe we daar allemaal zelf aan kunnen bijdragen. De door hem verder uitgewerkte plannen voor burgerberaad leven nog steeds. 

Vrede kunnen we allemaal leren, stellen hij, en D'Ansembourg. Door eerst de vrede in onszelf te leren vinden. Meditatie speelt daarin een rol. Het mag sommigen misschien soft overkomen, maar de beide schrijvers vergelijken het met de invoering van gymnastieklessen, zoveel jaar geleden. Destijds werd dat ook afgedaan als flauwekul, en onnodig... Intussen zijn we er allemaal van overtuigd dat er zoiets bestaat (en hoogstnoodzakelijk is) als lichamelijke opvoeding. 

Maara ook geestelijke opvoeding is nodig, die moet leiden naar mentale hygiëne. 

Mindfulness en meditatie doen de structuur en de werking van de hersenen al na enkele weken veranderen, zo is wetenschappelijk aangetoond door Matthieu Ricard, in het monumentale verzamelwerk: Altruïsme. De kracht van Compassie. 

Matthieu Ricard, 

Verzamelde alle resultaten van recent onderzoek naar meditatie (2016).

'Na het lezen van dit compendium mogen we gerust zeggen dat Ricard voor het Franse ideaal van broederschap heeft gedaan wat Thomas Piketty met zijn boek Kapitaal in de 21e eeuw heeft gedaan voor het ideaal van gelijkheid.' 

(pag. 29, Vrede kun je leren.) 

Voor mensen die een hekel hebben aan het woord meditatie: vervang het door 'toegepaste neurowetenschap'. Het wordt ten onrechte geassocieerd met iets vaags en lievigs, is integendeel uiterst concreet en tastbaar. Aards. 

Bij Geweldloze Communicatie draait het ook om een veranderingsproces. Er wordt geprobeerd mensen terug te brengen naar het ervaren van hun primaire behoefte, en naar de erkenning van diezelfde behoeften bij anderen. In plaats van ruziën en vechten kunnen we leren te komen tot een uitwisseling op basis van gelijkwaardigheid. 

Thomas d’Ansembourg (geboren 1957); 

Voormalig Belgisch advocaat die na vijftien jaar juridische praktijk zich bijschoolde tot psychotherapeut. Gespecialiseertd in het ten uitvoer brengen van de theorieën van Marshall Rosenberg over geweldloze communicatie. Schrijver van meerdere boeken, die vooral in het Franse taalgebied bestsellers zijn, maar ook in heel wat andere talen verschenen zijn.

David Grégoire Van Reybrouck, geboren 1971; 

Belgisch cultuurhistoricus, archeoloog en schrijver.  

Citaten: 

- "Wij pleiten voor het invoeren, in het onderwijs, van processen die bevorderlijk zijn voor concentratie, rust, zelfbewustzijn, empathie en aandacht voor de ander." (p. 74).

- "Geweld is niet de uiting van wie we werkelijk zijn, maar van de schending daarvan. Daarom is het zo belangrijk om onszelf te leren kennen. Wanneer onze basisbehoeften - liefde, erkenning, verbondenheid, zelfexpressie, zinvol leven en het gevoel echt te leven - niet worden bevredigd, als we er niet in slagen duidelijk te maken wat onze behoeften zijn, kunnen we allemaal gewelddadig worden."

(D'Ansembourg, p. 81)