zaterdag 14 augustus 2021

Sophie Scholl - die letzten Tage, Marc Rothemund, 2005.

Filmposter
De film is gebaseerd op dit boek, geschreven door Inge Scholl; ik blogde hier al eerder over, zie DEZE STUDIEBOL.
De film begint met de fatale verzetsdaad van broer en zus Scholl: het verspreiden van vlugschriften tegen de nazi's op de universiteit. 
Ondervraging door de gestapo. De lamp wordt op haar gezicht gericht.
Het samenwerkingsverband van de verzetsmensen was nog iets groter dan alleen Hans en Sophie Scholl. 
Dit ultieme moment verraadde hen: de papieren dwarrelden in de grote hal neer. 
Verhoorkamer, Mohr heette de ondervrager. De tekst schijnt echt te zijn, zoals overgeleverd in de protocollen. 
Zo zagen Hans en Sophie er in werkelijkheid uit. 
De grootst engerd in de film was wel de rechter die hen ter dood veroordeelde. Hoezeer ik ook zou wensen dat het in het echt niet zo gegaan zou zijn, de feiten bewijzen dat dat wél zo was. Dit boek is aan de man gewijd, hij heeft velen om futiliteiten de dood in gejaagd. Roland Freisler was zijn naam 
De acteur die Freisler vertolkt: 
Roland Freisler in het echt. 
Nogmaals de historische Sophie. 
Voorgeleiding; Robert Mohr heeft nog wel enig meegevoel voor haar. Maar is toch vooral uiterst strikt in zijn beoordeling. Zij bedreigt Duitsland en bespot Hitler.
Ik keek met even veel interesse naar Sophies gezicht, als naar dat van Mohr. Karakter werd heel goed uitgebeeld. 
De film greep ons erg aan. Zo jong, en dan om zoiets ter dood veroordeeld! Hier kijkt ze verlangend naar de buitenlucht, de wolken en de zon. 
Hier staat ze terecht voor die engerd, met in de zaal mee-klappende bruten. 
Een laatste omhelzing voor de executie: onthoofding. De derde man is Christoph Probst, vader van vier kinderen, de jongste een paar weken oud. Zijn vrouw heeft kraamvrouwenkoorts. Zijn leven werd evenmin gespaard. 
Niet alle recensies waren lovend: DEZE VAN DEUTSCHLANDFUNKKULTUR
vindt dat Sophie te veel als een heilige wordt afgebeeld, en dat er van mythevorming sprake is.
Deze van Cinemagazine vertolkt meer mijn eigen gevoel.
Ik wijs er bovendien nog eens op, dat de teksten kloppen met de werkelijkheid. Ik bleef wel met de gruwelijke vraag zitten, wat ik zelf gedaan/gedurfd zou hebben. 
Trailer
Regisseur Marc Rothemund, geboren 1968.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten