Hoes
Zaterdag jongstleden was het een mooie dag om op de fiets naar Eye te rijden, en daar La Jaula de Oro te gaan zien, De Gouden Kooi. Die naam slaat op het paradijselijke Amerika, in het bijzonder Los Angelos. Drie tieners, Sara, Samuel en Juan uit Guatamala verlaten de krottenwijk waarin ze wonen, en willen via Mexico reizen naar dat beloofde land.
De regisseur Diego Quemada Díez met de drie hoofdrolspelers. Zo zijn ze in het echt.
Onderweg sluit de Indiaan Chauk zich bij hen aan, zo goed en zo kwaad als het gaat, want twee van hen accepteren hem, maar Juan niet. Chauk spreekt geen woord Spaans.
Sara bindt haar borsten af en gaat als Oswaldo
De film gaat over de reis die ze ondernemen, zonder geld of goed. Ze springen op oude goederentreinen, waar ze heel wat lotgenoten treffen. Af en toe worden ze gedwongen uit of af te stappen (ze reizen bovenop de wagons) door bandieten. 
Met lotgenoten bovenop de trein
Die hebben het op hun geld voorzien, of ze pikken de vrouwen eruit voor de handel, of laten hen drugs smokkelen. Natuurlijk komen onze tieners - vijftien of zestien jaar oud - er niet ongeschonden uit. Ik verklap maar niet hoe, wil wel kwijt dat de film ons allebei erg aangreep. Vooral het einde deed me de adem stokken, en helaas is dat gebeurde ook de waarheid in het echte leven. 
Wachten op de volgende trein
Behalve dat de film een indrukwekkende tekening geeft van het complexe immigratieprobleem in Zuid-Amerika, biedt hij ook een mooi verhaal. Er spelen heftige gevoelens in het vier- later drietal, vooral door de animositeit tussen Juan en Chauk. Maar er vindt een opmerkelijke ontwikkeling plaats.
Juan haat die Indiaan, met wie zijn meisje het zo goed schijnt te kunnen vinden.
Het einde van de film is van een ongelooflijke triestheid. We verlieten de bioscoopzaal stilletjes.
Bijna bij het einde...
Deze film is een echte aanrader; we werden weer eens met ons neus op de verschrikkelijke armoede in de wereld gedrukt, én op onze eigen rijkdom.
De film deed me denken aan het boek van de Mexicaanse schrijver Carlos de Fuentes, De Grens van Glas. Een verhalenbundel met maar één enkel thema: de grens tussen Mexico en de Verenigde Staten. Ik was dus al een beetje op de hoogte. En zeer geïnteresseerd in het onderwerp.
Leuke rol van Rodolfo Domínguez.
Lees hier de recensie in THE GUARDIAN. De film werd ingezonden naar Cannes in 2013.De rollen werden vertolkt door amateurs. Heel mooi!
De regisseur, ooit in dienst van Ken Loach, die hem zeer beïnvloedde.
Trailer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten