De geluidsbanden die werden ingezet tegen Fuhrman. De handschoenen. Negeren van bewijsmateriaal, en veranderen van onderwerp. Het autopsierapport.
Ik was zelf erg getroffen door het kapot maken van de getuige Fuhrman. De term kapot maken is niet van mijzelf, maar van getuigen. Het was in dit proces een beproefde methode om aan een getuigenis alle waarde te ontnemen.
In het geval Fuhrman ging het om uitlatingen die hij in het verleden had gedaan over zwarten. Toegegeven, die logen er niet om. Zwarten mochten gemarteld worden, ze deugden niet, noem het maar op, hij zei het allemaal.
Ik volg nu in grote trekken de documentaire:
Fuhrman was al in 1985 opgeroepen om naar het huis van de Simpsons te komen, als politieman, omdat Nicole geslagen was door O.J. O.J. stond er toen bij met een honkbalknuppel. Op de vraag of ze aangifte wilde doen zei Nicole 'no.' 'Well, it's your life,' antwoordde Furman.
Er waren meer uitbarstingen van geweld geweest. O.J. noemde haar een 'fat pig' toen ze zwanger was, vertelde een van haar zussen huilend.
Op de dag van de moord waren ze als familie naar een recital gewest met de Browns. O.J. was er ook bij, maar hij werd niet voor het restaurant Mezzaluna gevraagd. Ook zijn vriendin Paula was er die avond niet. Hij zal zich verlaten hebben gevoeld.
Vriend Ron Shipp.
Ron Shipp, die eerst niet wil getuigen - hij vertelt waarom: zijn eerste moord als politieman, een 19-jarig meisje dat tot moes geslagen was. Hij moet erom huilen. De foto die hij van Nicole te zien krijgt, doet hem helemaal aan die eerste moord denken, Hij besluit meteen om wél te getuigen.Maar als hij getuigt, wordt hij kapot gemaakt: omdat hij zelf vreemd ging, vroeger alcohol gebruikte. De mensen van de verdediging maakten hem bewust kapot.
Niemand die daarna nog tegen O.J. wilde getuigen. Iedereen kreeg opeens last van geheugenverlies.
Er werden rare spelletjes gespeeld: Afrikaanse stropdassen werden gedragen (er wordt een leuke persiflage van getoond). Ook wordt alles live verslagen voor CNN. Het ging geheel en al om het interraciale aspect. Én het werd 'infotainment', elke getuige kwam ook nog eens in een talkshow terecht.
We horen Furman zeggen: 'Ik ben niemand.'
Er kwam een lastercampagne tegen hem, hij werd 'the boogy-man.'
De handschoen in het steegje zou hij er zelf neergelegd hebben. (Waarom, die logica werd er niet bij vermeld.) Hij, Fuhrman, moest wég met zijn volkomen aannemelijke getuigenis, desnoods doodgereden worden.
Links F.Bailey. Vreselijke man, maakte Fuhrmans getuigenis waardeloos. Hield ook nu (zie foto onder) nog staande dat hij het bij het rechte eind had. Is zelf uiteindelijk ontheven van zijn functie als advocaat.
Links de acteur Steven Pasquale, die Furman speelt in The people v.o.J. Simpson, rechts de echte Fuhrman.
De essentie van het demoniseren van Fuhrman was, dat Fuhrman had getuigd dat hij het 'N"-word gedurende de laatste tien jaar niet gebezigd had., als politieman.
Helaas doken er audiobanden van hem op, die aankomend screenwriter Laura Hart McKinny van hem had gemaakt. Daarin zei hij de ergste dingen, over niggers, hen martelen, noem het maar op,
Links screenwriter Laura Hart McKinny; rechts Christopher Darden, een van de openbaar aanklagers. Zij had deze gesprekken met Fuhrman om uit te zoeken hoe ze zo realistisch mogelijk kon schrijven.
Rechter Lance Ito; hij stond steeds toe dat 'the racial card' getrokken werd. Terwijl het bloed op de Bronco, het bloed van de slachtoffers, van O.J. zelf, allemaal bewezen dat O.J. de dader was.
Maar ook het laboratorium-onderzoek werd simpelweg in twijfel getrokken, het bewijsmateriaal zou 'vervuild' zijn.
Dennis Fung, criminoloog. Onderzocht de crime scene. Werd ook zeer te grazen genomen door de verdediging. Er zou geknoeid zijn met bewijsmateriaal, wat klinklare onzin was.
Intussen moest O.J. tenminste 50.000,00 per dag in de gevangenis verdienen, want zoveel kostte de verdediging hem. Als zakenman lukte hem dat wel, hij maakte zijn handtekeningen te gelde, op ballen en T-shirts. De verkoop liep als een trein, hij verdiende zo'n 3 miljoen in de gevangenis.
Een volgende kwestie was de zaak met de handschoen. Daar zat bloed op van 3 mensen, Nicole, haar vermoorde vriend en van O.J. De handschoen was betaald met een creditcard van Nicole, maat XL.
Darden vraagt O.J. die handschoenen te passen, wat als een grote fout wordt gezien (Darden had die vraag aan de verdediging over moeten laten. Hij liep in een val.)
O.J. trekt eerst latex handschoentjes aan, dan de gewraakte handschoenen eroverheen. Trots laat hij de jury zien dat ze veel te klein zijn.
Later horen we, dat hij zijn medicijnen tegen artritis een paar dagen niet heeft ingenomen, waardoor zijn knokkels zijn opgezet.
Later horen we, dat hij zijn medicijnen tegen artritis een paar dagen niet heeft ingenomen, waardoor zijn knokkels zijn opgezet.
Peter Hyams, filmregisseur, beseft als hij dat gedoe ziet met die handschoenen, het latex eronder, dat hij bedrogen is. Hij voelt zich verraden.
Dan volgt een verslag van het autopsierapport van de moordzaak. Nicole is eerst geslagen met een knuppel, waarna ze viel. Vervolgens is ze in de nek gestoken.
Toen kwam Ron Goldman aan bij het huis. Hij kreeg 4 steekwonden in de hals, 5 x werd hij in de wang gestoken en 2 x in de keel. Hij had afweerwonden in zijn handen. De moordenaar liep heen en weer tussen de lichamen, hij maakte het werk aan Nicole af.
Maar het ene bewijs na het andere werd grondig kapotgemaakt. Alles leek erop te duiden, dat de LAPD opnieuw in de fout ging tegenover zwarten. Althans werd het zo voorgesteld.
Fred Goldman, de vader van de gestorven Ron, schreeuwt het uit van kwaadheid: 'Wat een vuiligheid is dit allemaal! Het is een Furman-trial, in plaats van een Simpson-trial!'
Fred Goldman (met echtgenote).
Inmiddels is de zaak vele malen groter geworden dan O.J., meent de openbaar aanklager. Het proces is het symbool geworden van een heel decennium. Is Amerika veranderd door the civil rights struggle?
Er wordt gedemonstreerd buiten en geroepen: Free O.J.
O.J. wordt een middel van 'onze' zwarte strijd.
Fuhrman wordt nog een keer als getuige geroepen. Maar hij beroept zich op het vijfde amendement: zijn zwijgrecht.
Het slotpleidooi was op 26 september 1995. Kern was: de handschoen. Maar Jeffrey Toobin (auteur van His final Rush) formuleerde het zo: 'De kern was, aan wiens kant sta je.'
Jeffrey Toobin
John Cochran haalde er zelfs Adolf Hitler bij in zijn laatste woord, wat natuurlijk opnieuw tot grote verontwaardiging leidde. Op de walgelijkste manier werd elke logica terzijde geschoven.
Nicole Brown.
Ronald Goldman.
Na de moorden vertrok O.J. gewoon, terwijl zijn kinderen boven lagen te slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten