Filmposter
Deze film bekeken we intussen al twee maal. Het is een heerlijke wraakfilm, om de een of andere reden doet dat Ton en mij altijd goed. Het kwade wordt voor 100% bestraft, in het werkelijke leven komt dat niet zo vaak voor..... Buiten het 'sappige' verhaal zijn er ook prachtige natuurbeelden van bergen in de sneeuw, maar ook de sneeuwschuiver die de hoofdpersoon bedient is nieuw voor onze ogen, en oogstte kijkplezier.
De film levert ook een flinke portie zwarte humor, en in dit kader doet dat het ook heel goed. Een voorbeeld daarvan zijn de kruisjes (eventueel andere religieuze symbolen) met namen van de nieuwe dode(n) eronder, die na elke episode verschijnen. Tegen een zwart scherm.
Een andere poster. De naam van de streek wordt genoemd. Het is in of naast een Indianengebied, Indianen spelen ook een rol.
Het einde van de man in de auto was, gezien de gerechtvaardigde wraak, extra 'leuk'!
Liam Neesan speelt de hoofdrol. Hij heeft, naar menselijke maatstaven, alle recht op wraak, omdat de film begint met de moord op zijn zoon.
Dit is ook zo'n scene waarbij je moet lachen, ondanks het vreselijke van de situatie: vader en moeder (Laura Dern) gaan naar het lijkenhuis. De baar waarop het lijk ligt, wordt met trappen op een pedaal steeds hoger getild. Wij zien niets, alleen de gezichten van de ouders. Opeens komt dan het dode gezicht van de zoon (zie foto) 'oppiepen'.
Galgenhumor, ja.
Beide mannen verloren hun zoon aan de maffia. Hun wraak: een zoon voor een zoon.
Gelukkig blijft de jonge zoon van Nels Coxman (Neesan) in leven.
Niet alleen de humor houdt de film behapbaar, zie ook de prachtige scene als Coxman voorleest aan de zoon van Viking. Hij leest de gebruikershandleiding van de sneeuwschuiver voor.
Trailer
Terwijl ik een foto zocht van de regisseur, Hans Petter Moland, ontdekte ik dat Cold Pursuit een remake is van de Noorse film In order of disappearance, 2014)
De titel lijkt te slaan op de intermitterende terugkeer van de kruisjes van de doden.
Trailer van de Noorse versie.
Hans Petter Moland, geboren 1955.
We vertelden Tons fysiotherapeut van ons vermaak met Cold Pursuit, en deze vriendelijke man wees ons toen op een andere film met Liam Neesan: The Grey.
Filmposter The Grey
Het was het proberen - en de film zeker het bekijken - waard. Wel miste hij de humor van Cold Pursuit, en dat maakte de gruwelijke scenes moeilijker verteerbaar.
De plot gaat over een groep mannen die met hun vliegtuig verongelukken, en de een na de ander wordt opgevreten door een meute wolven (The Grey); Neesan als allerlaatste.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten