Gorinchem, dagje uit - september 2018.

Gorcum is een oude vestingstad, gelegen aan de Linge en de Boven-Merwede. De stad is vermoedelijk rond het jaar 1000 ontstaan, als een vestigingsplaats voor boeren en vissers. In 1273 kocht Jan II van Arkel de havenplaats Gorinchem van de graaf van Bentheim. We wilden er graag eens heen; kijken wat we nog van de historie konden terugvinden.

Kaart van het oude centrum, met de vesting-gordel.

Er zijn nog veel historische panden, poortjes, objecten enzovoorts, die het allemaal leuk maakten hier rond te kijken. Alles staat wel verscholen tussen de moderne tijd, oud en nieuw dus door mekaar heen. 

Gasthuispoortje, 1391. 

Grote of Sint Janstoren; Rijksmonument, 15e eeuw. Er zit een knik in. 

Waar komt die naam vandaan? Van Rechobot (waterput).

'Rechobot (ook wel gespeld als Rehobot of Rehoboth) is het Hebreeuwse woord voor 'ruimte', naar aanleiding van wat er staat in Genesis 26:22 waarin de herders van Izaäk keer op keer ruzie kregen met andere lokale herders over het bezit van waterputten.Toen Izaäk voor de derde maal een waterput had gegraven, kregen ze voor het eerst geen ruzie met andere herders. staat er:Daarna trok hij (= Izaäk) verder, en weer groef hij een put. Hierover ontstond geen onenigheid. Hij noemde hem Rechobot, ‘want,’ zei hij, ‘nu heeft de HEER ons ruimte gegeven in dit land en kunnen wij ons uitbreiden.’ - Een aantal plaatsen in de wereld zijn naar deze waterput vernoemd: onder andere in Amerika en Namibië. Rehobot(h) is ook een populaire naam van kerkelijke verenigingsgebouwen, scholen en dergelijke. .

Boekhandel in voormalig pand 'Dit is in Bethlehem', 1566. Oude patriciërswoning.

Amsterdamse school-stijl.

Oude ULO-school, thans Cultureel Centrum.

Voormalig Agnietenklooster, ik meen anno 1411.

Dit is nog een restant ervan, zoals we het een beetje verderaf tijdens onze lunch zagen, vlak bij de Wilhelminafontein.

Wilhelminafontein; we zaten bij de Hoofdwacht, met dit uitzicht. (Maar dat was al na onze wandeling.)

Voormalig tuighuis of arsenaal

.

Dwars door de stad: de Schuttersgracht....

en de rivier De Linge

Doorkijkje.

Voormalige pastorie, nu te huur als kantoorruimte.

Middenin de straat: mogelijkheid voor waterkering.

Gedenkplaat Hendrik Hamel

  

Dit is In Abrahams schoot: voormalig schuilkerkje.

De dienst is juist ten einde.

De oude Doelen, schutterij.

Een van de twee waterpompen die we nog zagen.

Vrijmetselaarsloge Orde en Vlijt.

Wandeling over de vestingwallen.

Hier kwamen we Hendrick Hamel nog eens tegen.

 

Een heerlijke lunch bij De Hoofdwacht

En als laatste naar het Gorcumse Museum

... Voor de 19 martelaren van Gorcum, voor wie Moeder vroeger altijd een schietgebed deed aan het einde van het tafelgebed. 

Hier kon ik eindelijk de geschiedenis daarover eens teruglezen:

'In 1572 werden negentien geestelijken, die bekend zijn geworden als de Martelaren van Gorcum, opgepakt door de Watergeuzen, naar Den Briel (nu Brielle) gevoerd, gemarteld en vermoord. Hun lot vormde een tragisch dieptepunt van de wreedheden die beide partijen tijdens de Tachtigjarige Oorlog begingen. In 2017 is het 150 jaar geleden dat de Martelaren heilig zijn verklaard. Ter gelegenheid daarvan is de expositie per 24 juni 2017 vernieuwd.'

Martelaar in glas in lood.

Project Open Kathedraal, zeven machtige glas-in-loodramen, die verwijzen naar het verhaal van de Martelaren van Gorcum. Als monument voor tolerantie en verdraagzaamheid.

Maquette van het project in het Museum.

Blauw Toren; thans verdwenen. Op deze plaats zou de open kathedraal moeten verschijnen.

Logo

Overigens staat de Bedevaartskerk van de Martelaren van Gorcum in Briele. Daar zijn de mannen omgebracht. Elk jaar in juli wordt daar de nationale bedevaartsdag ter ere van de heiligen gehouden. 

Achter de kerk ligt het ommuurde Martelaarsveld, de plek waar de monniken werden opgehangen in een turfschuur. Bovenstaand Ciborium ligt als gedenkteken in dat veld. 

Terug naar het Gorcums Museum: na de martelaren en passant nog even de leuke 

tentoonstelling 'Voor de draad ermee' doorlopen. Met borduurwerk en textiel uit andere streken en tijden. 

Ik besluit met twee foto's van wat we NIET hebben gezien: de buitenkant van het Hendrick Hamelmuseum. Zie de Koreaanse vlag: als zeevaarder verbleef Hamel jarenlang in Korea na een schipbreuk. Hamel leefde van 1630-1692.

En de binnenkant.