woensdag 3 januari 2018

Kill Bill, I en II, Quentin Tarentino, 2003 en 2004

Poster Kill Bill I.
De beide films moeten een hommage zijn aan grindhouse-films, met daarin martial arts, samoerai-gevechten, blaxploitation (met zwarten in de heldenrol) en spaghetti-westerns. In deel I wordt 'The Bride' vermoord, samen met haar hele bruiloftsgezelschap, in de kerk waar juist haar huwelijk voltrokken wordt. 
Het kerkje dat model stond.
Ze is dan zwanger,  en overleeft als enige het bloedbad. 
Ze wordt wakker na een coma van vier jaar. Haar kind is weg, dood? Ze zweert wraak op de overvallers, leden van The Deadly Vipers Assassination Squad, (the D.I.V.A.S), codenaam Black Mamba. 
Een van de overvallers. 
De vrouw gaat op weg om een echt Samoerai-zwaard te kopen, van de legendarische zwaardsmid Hattori Hanzõ, die gezworen heeft nooit meer een zwaard te smeden. Maar als hij hoort dat het gaat om het doden van Bill doet hij het nog één keer voor De Bruid. 


(Leuk foutje.)
Zij gaat op weg met haar zwaard en rekent af met bijna alle leden van het Squad. Het is een vrij ridicule afrekening, met als hoogtepunt het gevecht van Uma Thurman tegen 88 strijders. 




Het bloed spuit vele malen hoog. Heel belachelijk.
Zij wint natuurlijk. Grappig.
Stand-in voor de motor-scene
Poster Kill Bill II
Ik vond deel II duidelijk de sterkste van de twee films. We horen nu de naam van De Bruid, ze heet Beatrix Kiddo. Zij was ooit de geliefde van Bill, en lid van de DIVAS. Toen ze merkte dat ze zwanger was, verliet ze hem om met een doodgewone jongen te trouwen, zodat haar kind een normaal leven kon leiden. Bill komt daarachter, ze spreken elkaar vóór de trouwplechtigheid. 
Vlak voor de trouwplechtigheid.
Maar dan komt het doodseskader binnen, en wordt iedereen vermoord.
Alleen met uiterst rechts moet Beatrix nog afrekenen.
Beatrix gaat in de leer bij de Japanse vechtmeester Pai Mei, die haar eerst uitlacht, maar die haar langzamerhand gaat respecteren. Ze leert alle kneepjes van het vak, onder andere de Five Point Palm Exploding Heart Technique. 
Op haar tocht komt een einde aan het leven van de uitsmijter Budd, door de zwarte mamba van Elle. Beatrix doodt daarna Elle, heel spannend, ze verliest haar laatste oog. Hierna komt ze in contact met Bill. Die blijkt hun dochtertje, B.B. te hebben opgevoed. 
Beatrix en Bill vechten, zij past de dodelijke Five Point et cetera technique toe, en doodt haar vroegere geliefde. 
Uma Thurman is Beatrix, David Carradine is Bill. Chia-Hui Liu is Mei Pei. Michael Madsen is Budd. 
Quentin Tarentino, regie
Les van Mei-Pei. Keihard. 
Budd. Gedood door de Black Mamba, verscholen in een koffer met geld. 
De bruid, bijna dood.
Mei-Pei wordt opgemaakt.
Als hij tevreden is, slaat hij eventjes zijn sik over zijn schouder. :-)


Training van Beatrix, drie maal hierboven.

Bill, uit de titel. We zien hem pas in deel II.

'Elle'. 
Michael Madsen
Regisseur met Uma Thurman.

Eindspel, Kill Bill.

Dochtertje B.B.
De Kill Bill-films staan in de traditie van het postmodernisme. Ik vond deze informatie daarover:
There’s a post-modern and very knowing nod to just about everything here, and the film is smothered in pop-culture references, on just about every level. Some of these are more direct – The Bride wears Bruce Lee’s yellow jump-suit from Game of Death, the opening scrawl comes from the Shaw Brothers, big 60s and 70s samurai movie makers, O-Ren Ishii’s design and backstory are taken almost completely from Lady Snowblood, Elle Driver hums Bernard Herrmann’s ‘Twisted Nerve’ theme, etc. There are literally hundreds of these references, in the form of character names, costumes, musical stings, camera shots and plot situations.
Trailer deel I
But Kill Bill works on a less direct level too, an almost subconscious tapping into the audience’s knowledge of cinema. Even if you don’t get the reference, elements of Kill Bill’s narrative are instantly recognisable, as it’s a movie formed from a collective cultural identity. So the revenge elements, the highly trained female assassins, the climatic show-downs; they’re all narrative beats the audience understands, having seen them multiple times from a variety of sources throughout their lives – often in material influenced by the movies Kill Bill is itself referencing; TV shows like Charlie’s Angels or Buffy the Vampire Slayer, video games like Metal Gear Solid, Bond movies, 80s Schwarzenegger action flicks, etc. And so Kill Bill is very culturally familiar.
Trailer deel II.
Tarentino heeft overigens nog een deel III aangekondigd. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten