Dit was een heel indrukwekkende documentaire, hij werd deze week uitgezonden. Makers zijn Tali Shemesh en Asaf Sudri. Onderwerp is de aanslag door een terrorist op een busstation in Beër Sjeva in 2015. Ziehier het NRC over deze aanslag op 19 oktober 2015.
Ik schakelde iets te laat in, ik had al gelezen dat we het verloop van de gebeurtenissen gingen volgen van minuut tot minuut, aan de hand van getuigenissen en camera-beelden. De feiten van destijds kende ik niet (meer).
Het eerste wat ik zag, was een getuige-verslag van een jonge man die op de wc verborgen zat, omdat hij het schieten hoorde. Hij wist ook dat daar een gedode militair lag. Hij hoopte dat hij daar veilig was, maar toen hij naar buiten kwam uit het toilet, werd hij beschoten. Het voelde alsof zijn arm losgelaten had van zijn lichaam.
Na zijn getuigenis zagen we camerabeelden van de wachtruimte; een onheilspellende dreun zat er achter, als een hartslag. We zagen mensen rennen, en begrepen er niet zo veel van.
Een volgende getuige, een jonge vrouw, was iemand die hulp wilde verlenen. Ik vond dat heel moedig, want niemand wist of hij niet zelf het slachtoffer zou worden van de terrorist.
Bij de volgende beelden zagen we een man neergeschoten worden in de wachtruimte.
Het was eng om te zien. Ik dacht, dat hij meteen dood was, maar begreep dat hij nog leefde uit de getuigenverslagen.
Vanaf toen werd het steeds erger. Omstanders pakten een rij stoelen en zetten die over de gewonde man heen. Een ander smeet een stoel naar hem.
Een volgende getuige was een cipier van de gevangenis, die daar toevallig langs het station kwam. Hij begreep dat er wat aan de hand was. Hij was in uniform.en vond dat hij moest laten zien dat hij iets deed voor zijn vaderland.
De getuige-cipier.
En dat werd deze daad: hij schopte de gewonde man tegen het hoofd. Dat deden er overigens méér.
Een jonge jongen uit een kibboets kwam langs, hij wilde helpen. Hij getuigde dat de gewonde man op de grond totaal niet op een terrorist leek.
De jongen met het gele T-shirt is de jongen uit de kibboets.
Een volgende man was een Arabier, en die wist zeker dat de gewonde geen terrorist kon zijn: de man had slippers aan...
Intussen zag je steeds meer mensen schoppen naar de man. Intussen lag er een grote plas bloed om hem heen.
Ik hoorde getuigen, dat hij nog steeds leefde, al was het minimaal. Er werd ook verteld dat een vrouwelijk agent hem ten slotte doodde, maar dat heb ik niet gezien.
Op een gegeven moment werd het daar wel duidelijk dat de echte dader in het toiletgedeelte zat...
De man op de grond was een gewone Eritreeër. Een neef kwam getuigen. Hij bracht geen woord uit, huilde alleen maar, met zijn hand op zijn hoofd.
De dode Eritreeer, Hafton, werd afgevoerd op een brancard.
De camera spoelde de hele film nog eens achterstevoren af.
Ik kon die nacht niet slapen, zag alsmaar die jongen in die plas bloed voor me.
De makers van deze indringende documentaire, Tali Shemesh en Asaf Sudri.
Trailer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten