Boekomslag
Op dit boek is de film gebaseerd, die ik onlangs versloeg in mijn blog.Ik ben het boek gaan lezen (in de vertaling van Jan Willem Reitsma) omdat het een historische roman is, en er gegevens in staan van hoe Amerika er in het westen uit zag rond 1850. Het is een haast vergeten stuk geschiedenis.
Opmerkelijk bijvoorbeeld is de verdeling in districten, en kavels. Zo speelt het eerste hoofdstuk zich af in Z.O. 2, district 10, Gemeente 8, kavel 4E.
Primitieve woning.
Als ik het me goed herinner, zag je in de film allemaal keurige houten huisjes, maar dat was de werkelijkheid niet: de mensen woonden meestal in plaggenhutten, of in rotshuizen. Een kachelpijp naar buiten om te kunnen stoken, zodat zo'n huisje ook wel 'kachelpijp' genoemd werd.Later kwamen ook de blokhutten.
Gebied waar de tocht zich afspeelde, van west naar oost.
Er zijn een paar verschillen tussen boek en film:De drie vrouwen in de film zijn er in het boek vier: de een is gek van angst geworden door de wolven die het hutje binnendrongen; de ander had alleen met mislukte oogsten te maken, zodat er niets te eten was. Van weer een ander was de man bijster gevoelloos, en 'eiste' alleen maar een nageslacht, waaraan zij (of hijzelf!) niet kon voldoen. De laatste verloor drie kinderen aan de difterie. De geschiedenissen van de vrouwen worden in het boek wat duidelijker dan in de film.
De titel: Homesman, is niet vertaald. Duidelijk is wel dat Mary Bee Cuddy die rol vervult. Het had zeker eigenlijk een man moeten zijn, maar de betrokken mannen zijn alleen maar blij dat zij niet hoeven!
Homesman moet iets betekenen als: de persoon die de vrouwen 'thuis' brengt. In dit geval is 'thuis' : in veiligheid, daar waar ze genezen kunnen.
Het verhaal gaat in elk geval over de pioniers; want in de districten waar de krankzinnig geworden vrouwen wonen, staat heel het maatschappelijk leven nog in primitieve kinderschoenen. er is met name geen zorg voor geestelijke zieken.
In het nawoord vertelt Miles Swarthout dat zijn vader Glendon speciaal geïnteresseerd was in de verliezers van die pioniers, die terugreisden naar het oosten, omdat ze niet geslaagd waren in het harde leven in het westen. In kleine groepjes reisden deze 'mislukkelingen' oostwaarts, staken de Missouri over.
Twee muildieren lopen mee met de 'spantwagen'. Dit is er een: kruising tussen paard en ezel.
Veel voorvallen in The Homesman zijn gebaseerd op verhalen uit geschiedenisboeken over die begintijd. Bijvoorbeeld dat van de zogenaamde 'claimjumpers': lui die een huisje waaraan een briefje hing ('ik ben even weg') inpikten; zoals de krakers deden in onze tijd. Als de eigenaar de grondprijs niet kon betalen, of niet voldeed aan de administratieve eisen, dan lukte dat wel.Er staat één historisch geval beschreven van hoe vrienden van een uithuizige pionier een claimjumper wegjoegen door zwavel poeder en buskruit door de schoorsteen te gooien, wat een explosie tot gevolg had. (The Sod-House Frontier, belangrijk geschiedenisboek van Dick Everett.)
Boek waarop Swarthout zich baseerde (o.m.) Sod-house is een plaggenhut. Frontier wordt meestal gebruikt waar wij 'wilde westen' zeggen.
In ditzelfde boek worden ook de dodelijke ijsstormen beschreven, waaraan Mary Bee en George Briggs en de vrouwen zijn blootgesteld.Ook het nephotel, dat door vastgoedspeculanten werd gebruikt als uithangbord voor een 'geplande stad' is historisch.
The Sod House van Elizabeth Coatsworth bevat een uitvoerige beschrijving van besmettelijke ziekten die pioniers bedreigden. Denk aan de difterie van de kinderen van Arabella Sours.
Het andere geschiedenisboek dat aan de basis ligt van deze roman.
De oude liedjes zijn ook historisch.Qua inhoud zijn film en boek grotendeels gelijk.
In het verhaal komen Pawnee voor, die de reizigers bedreigen en aan wie ze een paard afstaan. Dit is een hut van de Pawnee. Al net zo armelijk.
De lieve Altha Carter, naar wie de vrouwen naar toe worden gebracht, heeft één van de nieuwste naaimachines in haar bezit: een Willcox & Gibbs.
Glendon Swarthout.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten