zaterdag 19 juli 2014

Alamar, Pedro González-Rubio, 2009

Hoes (naar de zee)
Voordat de vijfjarige Natan met zijn pas gescheiden moeder vertrekt naar Rome gaat hij nog een tijdje met zijn Mexicaanse vader Jorge naar het koraalrif Banco Chinchorro in Mexico. Daar maakt Natan kennis met de verschillende wilde dieren en de eenvoudige levensstijl van de vissers. Alamar (To the Sea) is vooral een verhaal over de relatie tussen vader en zoon, met zeer eenvoudige middelen gefilmd, zonder script. Het resultaat is een bescheiden maar betoverende mix van documentaire en fictie. Alamar won onder andere een Tiger Award in Rotterdam.

Trailer
De regisseur is Pedro González Rubio. Er gebeurt feitelijk niet veel in de film. Vader, moeder en zoon spelen zichzelf,  het zijn Jorge Machoado, Natan Machado-Palombini, de moeder Roberta Palombini. De vaderrol is volgens mij iemand anders, Nestór Marín.. 
De beelden zijn geweldig mooi, de verhouding tussen vader en zoon is heel lief, aandoenlijk!
Terecht las ik ergens, dat de film een illusie is. Het leventje daar in het huisje op palen vlak bij het koraalrif wordt wel erg idealistisch weergegeven, dat viel ons hier thuis ook wel op.  
Schattig joch 
De vader vist hier naar kreeften met een lans 
Vader en zoon met koereiger, 'Blanquita'.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten